ἀείφρουρος: Difference between revisions

From LSJ

τούτων γάρ ἑκάτερον κοινῷ ὀνόματι προσαγορεύεται ζῷον, καί ὁ λόγος δέ τῆς οὐσίας ὁ αὐτός → and these are univocally so named, inasmuch as not only the name, but also the definition, is the same in both cases (Aristotle, Categoriae 1a8-10)

Source
(Bailly1_1)
(big3_1)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />qui garde, qui tient enfermé pour toujours.<br />'''Étymologie:''' [[ἀεί]], [[φρουρά]].
|btext=ος, ον :<br />qui garde, qui tient enfermé pour toujours.<br />'''Étymologie:''' [[ἀεί]], [[φρουρά]].
}}
{{DGE
|dgtxt=-ον<br /><br /><b class="num">• Alolema(s):</b> ἀιείφρουρος S.<i>Ant</i>.892<br />[[siempre vigilante]] de ahí [[perenne]], [[eterno]] μελίλωτος Cratin.105.7, οἴκησις de la tumba, S.<i>Ant</i>.892, πόνος Opp.<i>H</i>.4.189, cf. S.<i>Fr</i>.580 (dud., aunque cf. ἀΐφρουρος· αἰθάλη. Σοφοκλῆς).
}}
}}

Revision as of 11:47, 21 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀείφρουρος Medium diacritics: ἀείφρουρος Low diacritics: αείφρουρος Capitals: ΑΕΙΦΡΟΥΡΟΣ
Transliteration A: aeíphrouros Transliteration B: aeiphrouros Transliteration C: aeifrouros Beta Code: a)ei/frouros

English (LSJ)

ον,

   A ever-watching, i.e. everlasting, τῷ ἀ. μελιλώτῳ Cratin.98.7; οἴκησις ἀ., of the grave, S.Ant.892; πόνοι Opp.H.4.189.

German (Pape)

[Seite 41] stets bewachend, gefangen haltend, οἴκησις Soph. Ant. 891, vom Grabe; πόνοι Opp. H. 4, 189; μελίλωτος Cratin. bei Ath. XV, 685 c, perennirend. Hes. erklärt ἀειθαλής aus Soph., s. ἀειφόρος.

Greek (Liddell-Scott)

ἀείφρουρος: -ον, = ὁ ἀεὶ φρουρῶν, δηλ. αἰώνιος, «ὁ ἀεὶ διαμένων, ἀειθαλής», Ἡσύχ. ― ἐκ διορθώσ. Πόρσωνος, Ἀριστοφ. Νεφ. 518 (ἀντὶ ἀειφόρος)· τῷ ἀ. μελιλώτῳ, Κρατῖν. ἐν «Μαλθακοῖς», 1. 7· οἴκησις, ἀείφρ. ἐπὶ τάφου, Σοφ. Ἀντ. 892· πόνοι, Ὀππ. Ἁλ. 4. 189.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui garde, qui tient enfermé pour toujours.
Étymologie: ἀεί, φρουρά.

Spanish (DGE)

-ον

• Alolema(s): ἀιείφρουρος S.Ant.892
siempre vigilante de ahí perenne, eterno μελίλωτος Cratin.105.7, οἴκησις de la tumba, S.Ant.892, πόνος Opp.H.4.189, cf. S.Fr.580 (dud., aunque cf. ἀΐφρουρος· αἰθάλη. Σοφοκλῆς).