ἄνηθον: Difference between revisions
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
(Bailly1_1) |
(big3_4) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου (τό) :<br />aneth, <i>plante</i>.<br />'''Étymologie:''' DELG étym. inconnue, emprunt prob. | |btext=ου (τό) :<br />aneth, <i>plante</i>.<br />'''Étymologie:''' DELG étym. inconnue, emprunt prob. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ου, τό<br /><br /><b class="num">• Alolema(s):</b> eol. [[ἄνητον]] Alc.362.1, Sapph.81.5, Anacr.161; ἄννητος Thphr.<i>HP</i> 9.7.3; [[ἄννηθον]] Ar.<i>Nu</i>.982, <i>Th</i>.486; [[ἀνήθουμ]] Ps.Dsc.3.58<br />[[eneldo]], [[Anethum graveolens]] Hp.<i>Aff</i>.43, Arist.<i>Pr</i>.949<sup>a</sup>2, Thphr.<i>HP</i> 1.11.2, Alex.127.5, Theoc.15.119, <i>PCair.Zen</i>.292.130, 317 (III a.C.), <i>Eu.Matt</i>.23.23, Dsc.3.58, <i>IG</i> 4<sup>2</sup>.126.26 (II d.C.), <i>Gp</i>.12.1.2.<br /><br /><b class="num">• Etimología:</b> Dado que existe la variante [[ἄννηθον]], no puede separarse de [[ἄννησον]] ‘anís’. Es prob. un préstamo; se ha sugerido el egipcio <i>ins.t</i>. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:13, 21 August 2017
English (LSJ)
or ἄννηθον, τό, Aeol. ἄνητον Alc.36, Sapph.78,128, also Anacr. ap. Poll.6.107. ἄννητον Thphr.HP9.7.3:—
A dill, Anethum graveolens, Ar.Nu.982,Th.486, Thphr.HP1.11.2, Alex.127.5, Theoc.15.119, Ev.Matt.23.23, Dsc.3.58, SIG1170.26 (ii A. D.), Bilabel Ὀψαρτ. p.10. (ἀνν- in Ar.ll.cc. Not to be confused with ἄννησον, q.v.)
German (Pape)
[Seite 228] τό, od. ἄννηθον, att., s. Dindorf zu Ar. Nub. 982, Dill. S. ἄννησον.
Greek (Liddell-Scott)
ἄνηθον: ἢ ἄννηθον, τό, ὁ κοινῶς καλούμενος «ἄνηθος», Λατ. anethum, Ἀριστοφ. Νεφ. 982, Θεσμ. 486, Θεόκρ. 15. 119, κτλ. - Ἰων. ἄννησον ἢ ἄνησον Ἡρόδ. 4. 71, Ἱππ. π. Διαίτ. Ὀξ. 387. - Αἰολ. ἄννητον ἢ ἄνητον Ἀλκαῖος 36, Σαπφ. 79, ἴδε Ἀθήν. 674D, E: - μεταγεν. Ἀττ. ἄνισον ἢ ἄννισον Ἄλεξ. ἐν «Λέβητι» 2. 7 (ἔνθα ὅμως ἄνηθον καὶ ἄνισον ἀναφέρονται ὡς διάφορα ἀλλήλων). Τὸ διπλοῦν νν ἀπαιτεῖται ὑπὸ τοῦ μέτρου ἐν Ἀριστοφ. Θεσμ. ἔνθ’ ἀνωτ., Νικ. Θ. 650· ἀλλὰ τὸ ἁπλοῦν ν ἐν Ἀλκαίῳ καὶ Σαπφοῖ παρ’ Ἀθην. 674D. Ε, ἐν Ἀριστοφ. Νεφ. 982 καὶ παρ’ Ἀλέξ. ἔνθ’ ἀνωτέρω.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
aneth, plante.
Étymologie: DELG étym. inconnue, emprunt prob.
Spanish (DGE)
-ου, τό
• Alolema(s): eol. ἄνητον Alc.362.1, Sapph.81.5, Anacr.161; ἄννητος Thphr.HP 9.7.3; ἄννηθον Ar.Nu.982, Th.486; ἀνήθουμ Ps.Dsc.3.58
eneldo, Anethum graveolens Hp.Aff.43, Arist.Pr.949a2, Thphr.HP 1.11.2, Alex.127.5, Theoc.15.119, PCair.Zen.292.130, 317 (III a.C.), Eu.Matt.23.23, Dsc.3.58, IG 42.126.26 (II d.C.), Gp.12.1.2.
• Etimología: Dado que existe la variante ἄννηθον, no puede separarse de ἄννησον ‘anís’. Es prob. un préstamo; se ha sugerido el egipcio ins.t.
