ἀπείριτος: Difference between revisions
Μέμνησο νέος ὤν, ὡς γέρων ἔσῃ ποτέ → Iuvenis memento te fore aliquando senem → Bedenke jung schon, dass dereinst ein Greis du bist
(SL_1) |
(big3_5) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{Slater | {{Slater | ||
|sltr=<b>ἀπείρῐτος, -ον</b> <br /> <b>1</b> [[impenetrable]] (v. W. Schulze, Q. E., 116̆{3}) βατιᾷ τἐν ἀπειρίτῳ (ἀπειρά（ν）τῳ codd.; ἀπειρίτῳ Heyne) (O. 6.54) | |sltr=<b>ἀπείρῐτος, -ον</b> <br /> <b>1</b> [[impenetrable]] (v. W. Schulze, Q. E., 116̆{3}) βατιᾷ τἐν ἀπειρίτῳ (ἀπειρά（ν）τῳ codd.; ἀπειρίτῳ Heyne) (O. 6.54) | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=(ἀπείρῐτος) -ον<br /><br /><b class="num">• Alolema(s):</b> lacon. ἀπήρ- Alcm.7.1.14<br /><b class="num">1</b> [[infinito]], [[ilimitado]], [[inmenso]] πόντος <i>Od</i>.10.195, Hes.<i>Th</i>.109, Nonn.<i>D</i>.27.41, γαῖα Hes.<i>Th</i>.878, Orph.<i>Fr</i>.91, [[αἶα]] <i>Epic.Alex.Adesp</i>. en <i>POxy</i>.2816.2.14, ref. al conjunto de las tierras que emergen del océano νῆσος ἀ. D.P.4, τύμβος Nonn.<i>D</i>.40.221, cf. <i>Par.Eu.Io</i>.1.10, 6.10, A.R.3.1239, Mesom.2.11, Q.S.3.386, Sch.A.<i>Th</i>.83<br /><b class="num">•</b>fig. [[sin límites]] κάλλος A.R.<i>Fr</i>.7, ὄλβος Hes.<i>Sc</i>.204.<br /><b class="num">2</b> [[inextricable]], [[impenetrable]] σχοίνῳ βατιᾷ τ' ἐν ἀπειρίτῳ Pi.<i>O</i>.6.54.<br /><b class="num">3</b> neutr. como adv. [[sin fin]], [[incesantemente]] ἀπείριτα δηριόωντες Timo 12, en sg. ἀπείριτον ὁμάδησαν A.R.3.971. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:15, 21 August 2017
English (LSJ)
ον,
A = ἀπειρέσιος, Od.10.195, Hes.Th.109; boundless, immense, νῆσος D.P.4; γαῖα Orph.Fr.91, al.: neut. pl. as Adv., ἀπείριτα δηριόωντες Timo12.
German (Pape)
[Seite 285] unendlich, Od. 10, 195 πόντος; Hes. Th. 109; oft sp. D., z. B. νῆσος Dion. Per. 4.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπείρῐτος: ον ἀπειρέσιος, Ὀδ. Κ. 195, Ἡσ. Θ. 109.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
infini, immense.
Étymologie: ἄπειρος².
English (Autenrieth)
= ἀπειρέσιος, Od. 10.195†.
English (Slater)
ἀπείρῐτος, -ον
1 impenetrable (v. W. Schulze, Q. E., 116̆{3}) βατιᾷ τἐν ἀπειρίτῳ (ἀπειρά（ν）τῳ codd.; ἀπειρίτῳ Heyne) (O. 6.54)
Spanish (DGE)
(ἀπείρῐτος) -ον
• Alolema(s): lacon. ἀπήρ- Alcm.7.1.14
1 infinito, ilimitado, inmenso πόντος Od.10.195, Hes.Th.109, Nonn.D.27.41, γαῖα Hes.Th.878, Orph.Fr.91, αἶα Epic.Alex.Adesp. en POxy.2816.2.14, ref. al conjunto de las tierras que emergen del océano νῆσος ἀ. D.P.4, τύμβος Nonn.D.40.221, cf. Par.Eu.Io.1.10, 6.10, A.R.3.1239, Mesom.2.11, Q.S.3.386, Sch.A.Th.83
•fig. sin límites κάλλος A.R.Fr.7, ὄλβος Hes.Sc.204.
2 inextricable, impenetrable σχοίνῳ βατιᾷ τ' ἐν ἀπειρίτῳ Pi.O.6.54.
3 neutr. como adv. sin fin, incesantemente ἀπείριτα δηριόωντες Timo 12, en sg. ἀπείριτον ὁμάδησαν A.R.3.971.
