κακουχέω: Difference between revisions
Ῥύπος γυνὴ πέφυκεν ἠργυρωμένος → Woman is silver-plated dirt → Argento sordes illitas puta mulierem → Mit Silber überzogner Schmutz ist eine Frau
(Bailly1_3) |
(strοng) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=-ῶ :<br />maltraiter, tourmenter.<br />'''Étymologie:''' [[κακός]], [[ἔχω]]. | |btext=-ῶ :<br />maltraiter, tourmenter.<br />'''Étymologie:''' [[κακός]], [[ἔχω]]. | ||
}} | |||
{{StrongGR | |||
|strgr=from a presumed [[compound]] of [[κακός]] and [[ἔχω]]; to [[maltreat]]: [[which]] [[suffer]] [[adversity]], [[torment]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 17:50, 25 August 2017
English (LSJ)
(ἔχω)
A wrong, injure, αὑτόν Telesp.34H.; maltreat, esp. a wife, MitteisChr.284.6 (ii B.C.), POxy.281.17 (i A.D.), etc.:— Pass., to be afflicted or injured, LXX 3 Ki.2.26; ὑπὸ τοῦ δηγμοῦ D.S.3.23; κακουχουμένους τελευτῆσαι τὸν βίον Plu.2.114e.
German (Pape)
[Seite 1305] schlecht halten, behandeln, quälen; ἑαυτόν Teles. Stob. fl. 97, 31; ὑπὸ τοῦ δηγμοῦ κακουχούμενος D. Sic. 3, 23; D. Cass. 35, 9, u. so a. Sp., bes. im pass.
Greek (Liddell-Scott)
κακουχέω: (ἔχω) ὑποβάλλω εἰς κακουχίας, ταλαιπωρῶ, κακουχεῖν ἑαυτὸν Τέλης παρὰ Στοβ. 522. 18. ― Παθ., ὑπὸ τοῦ δηγμοῦ (τῶν κωνώπων) κακουχουμένους, κακουμένους, Διόδ. 3. 23· κακουχουμένους τελευτῆσαι τὸν βίον, ταλαιπωρημένους, Πλούτ. 2. 114Ε.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
maltraiter, tourmenter.
Étymologie: κακός, ἔχω.
English (Strong)
from a presumed compound of κακός and ἔχω; to maltreat: which suffer adversity, torment.
