τεκμήριον

English (LSJ)

τό, (τεκμαίρομαι)

   A = τέκμαρ 11 (cf. Arist.Rh.1357b8,9), a sure sign or token, Hdt.2.13, 9.100, etc.; τεκμηρίοισιν ἐξ οἰμωγμάτων A.Ag.1366; καὶ μὴν στίβοι γε, δεύτερον τ. Id.Ch.205; θανόντος πίστ' ἔχων τ. S.El.774; ἐμφανῆ τ. ib.1109; ἀσφαλὲς τ. E.Rh. 94; ταῦτα δὴ πάντα τ. ὅτι . . Hp.VM8: Medic., a sure symptom, Id.Prog.25, Sor.1.33, Gal.18(2).306.    2 simply sign, symbol, τοῦ φιλαποδήμου Sor.Vit.Hippocr.12.    II proof (properly of an argumentative kind, opp. direct evidence, Is.4.12, 8.6), A.Eu.485, Pl.Tht.158b, al.; opp. τὰ εἰκότα, Antipho 2.4.10; but οὐκ εἰκότα τ. Id.4.4.2; τ. δίκαιον Id.1.10; τ. τινός proof of a thing, A.Eu.662, Ar. Av.482, etc.; τ. δὲ τοῦδε τὸν Ὅμηρον λαβέ (i.e. the case of Homer) Philem.97.5; also τ. περὶ τῶν μελλόντων And.3.2, cf. Pl.Tht.185b; τ. τινὸς δοῦναι, παρασχέσθαι, A.Pr.826, X.Ages.6.1; λέξω A.Eu. 447; δείξω, ἐπιδείξω, ἀποδεῖξαι, ib.662, Supp.53 (lyr.), Pl.Tht.158b; τ. ἀποφαίνειν περὶ σοφίας Id.Hp.Ma.283a; ἔχειν A.Supp.271.    2 τεκμήριον δέ as an independent clause, now the proof of it is this (which follows), take this as a proof, Th.2.39, D.20.10, etc.; more fully, τ. δέ μοι τούτου τόδε· αἱ μὲν γὰρ φαίνονται κτλ. Hdt.2.58; τ. δὲ τούτου καὶ τόδε· παρὰ μὲν Κύρου κτλ. X.An.1.9.29; χρῆσθαι τεκμηρίῳ ὅτι . . (ὅτι introducing the reason, not the fact) And.1.24, cf. Lys.30.15.    3 in the Logic of Aristotle, demonstrative proof, opp. to the fallible σημεῖον and εἰκός, APr.70b2, Rh.1357b4, 1402b19, cf. Phld.Rh.1.369 S.

German (Pape)

[Seite 1082] τό, Zeichen, Kennzeichen, Merkmal; ἦ γὰρ τεκμηρίοισιν ἐξ οἰμωγμάτων μαντευσόμεσθα, Aesch. Ag. 1339; θανόντος πίστ' ἔχων τεκμ ήρια, Soph. El. 264, vgl. 842. 1098; τρόπ ων τεκμήριον, Eur. Ion 237; μέγα τί σοι τεκμήριον ἐρῶ, Plat. Gorg. 456 b, u. öfter; περὶ τῶν μελλόνεων, Andoc. 3, 2. – Bes. dec aus sichern Kennzeichen entnommene Schluß, Ggstz von σημεῖον, s. Arist. rhet. 1, 2 u. anal. prior. 2, 27; τἀφανῆ τεκμηρίοισιν εἰκότως ὰλίσκεται, Eur. frg.; u. bes. Beweis, τεκμήριον τοῦτ' αὐτὸ δοὺς μύθων ἐμῶν, Aesch. Prom. 882; καὶ μαρε ύρια, Eum. 463, u. öfter; ὡς ο ὐκ ἔνόμιζεν θεοὺς ποίῳ ποτ' ἔχρήσαντο τεκμηρίῳ, Xen. Mem. 1, 1. 2; am häufigsten τεκμήριον δέ, od. τεκμήριον δὲ μέγισεον, Dem. 29, 7, so daß der Beweis selbst in einem neuen Satze mit γάρ angeknüpft wird, und wir übersetzen »zum Beweise dient, daß«, s. Wolf zu Dem. Lpt. p. 225; vgl. Plat. Conv. 178 b Prot. 359 b, u. öfter; bes. bei Arist. häufig. Vollständiger sagt Xen. An. 1, 9, 29 τεκμήριον δὲ τούτου καὶ τόδε· παρὰ μὲν Κύρου, wie Plat. Gorg. 487 d u. öfter; vgl. Thuc. 2, 50 Xen. Cyn. 5, 31.