εὐκατέργαστος
Πάντα ταῦτα ἐπείρασα ἐν τῇ σοφίᾳ: εἶπα Σοφισθήσομαι, καὶ αὐτὴ ἐμακρύνθη ἀπ' ἐμοῦ· κτλ. (Εcclesiastes 7:23f., LXX version) → I tried to give proof in wisdom of all those things; I said, I will be wise, but that wisdom was far from me ...
English (LSJ)
ον,
A easy to work, χώρα Thphr.CP4.7.3 (Comp.); ἔρια Gal. 18(2).525; of food, easy of digestion, X.Mem.4.3.6 (Comp.), Diph.Siph. ap. Ath.2.91e, Dsc.2.90, Sor.1.49. 2 easy of accomplishment, D.Ep.1.6 (Comp.), Arist.Rh.1363a31; εὐκατεργαστότερόν ἐστι c. inf., X.HG6.1.12. 3 easy to subdue or conquer, D.H.3.20; πᾶσιν Plu.Pyrrh.19.
German (Pape)
[Seite 1074] leicht zu bearbeiten, γῆ, Theophr.; leicht auszuführen, Xen. Hell. 6, 1, 12, im compar.; Arist. rhet. 1, 6; – leicht zu überwältigen, D. Hal. 3, 30; Plut. Pyrrh. 19; – leicht zu verdauen, Xen. Mem. 3, 4, 6.
Greek (Liddell-Scott)
εὐκατέργαστος: -ον, ὃν εὐκόλως καταργάζεταί τις, χώρα Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 4. 7, 3· ἔρια Γαλην. τ. 12. σ. 226F· ἐπὶ τροφῆς, εὔπεπτος, εὐκολοχώνευτος, Ξεν. Ἀπομν. 4. 3, 6. 2) εὐχερῶς κατορθούμενος, Δημ. 1464. 65, Ἀριστ. Ρητ. 1. 6, 29· εὐκατεργαστότερόν ἐστι, μετ’ ἀπαρ., Ξεν. Ἑλλην. 6. 1, 12. 3) εὐκατάβλητος, εὐκαταμάχητος, Διον. Ἁλ. 3, 20, Πλουτ. Πύρρ. 19.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 facile à digérer;
2 facile à accomplir, à exécuter;
3 facile à soumettre ou à conquérir.
Étymologie: εὖ, κατεργάζομαι.
Greek Monolingual
-η, -ο (ΑΜ εὐκατέργαστος, -ον)
αυτός που μπορεί εύκολα να υποστεί κατεργασία, ο ευκολοδούλευτος («εὐκατέργαστα ἔρια», Γαλ.)
αρχ.
1. (για τροφές) εύπεπτος
2. αυτός που επιτελείται, που κατορθώνεται εύκολα
3. αυτός που καταβάλλεται, που νικιέται εύκολα («καταφρονήσαντες ὑμῶν ὡς πᾱσιν εὐκατεργάστων», Ξεν.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -κατ-εργαστος (< κατ-εργάζομαι), πρβλ. α-κατ-έργαστος, πολυ-κατ-έργαστος].
Greek Monotonic
εὐκατέργαστος: -ον (κατεργάζομαι),·
1. αυτός που δουλεύεται εύκολα· λέγεται για τροφή, εύπεπτος, ευκολοχώνευτος, σε Ξεν.
2. αυτός που περατώνεται, πραγματοποιείται εύκολα, στον ίδ.
3. αυτός που εύκολα υποτάσσεται, που αναχαιτίζεται εύκολα, σε Πλούτ.
