βελεηφόρος
From LSJ
νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς σαίνοντάς τε κύνας, περί τε κτύπος ἦλθε ποδοῖιν → godly Odysseus heard the fawning of dogs, and on top of that came the beat of two feet
English (LSJ)
ον,
A bearing darts, AP14.111.
German (Pape)
[Seite 441] Geschosse führend, Anth. XIV, 111.
Greek (Liddell-Scott)
βελεηφόρος: -ον, ὁ φέρων βέλη, Ἀνθ. Π. 14. 111.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui porte un trait ou des traits.
Étymologie: βέλος, φέρω.
Spanish (DGE)
-ον portador de dardosde Eros AP 11.111.
Greek Monotonic
βελεηφόρος: -ον (φέρω), αυτός που φέρει βέλη, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
βελεηφόρος: вооруженный метательным оружием Anth.
