ἀκατάλλακτος

English (LSJ)

ον,

   A irreconcilable, Zaleuc. ap. Stob.4.2.19, D.S.12.20. Adv. -τως, πολεμεῖν D.11.4; διακεῖσθαι πρός τινα Plb.11.29.13; ἔχειν Ph.1.507; μισεῖν ib.479.

German (Pape)

[Seite 69] unversöhnlich, ἐχθρός Zaleuc. Stob. Flor. 44, 21; – ἀκαταλλάκτως πολεμεῖν Dem. 11, 4.

Greek (Liddell-Scott)

ἀκατάλλακτος: -ον, ἀδιάλλακτος, Ζάλευκ. παρὰ Στοβ. 280. 12. Διόδ. 12. 20. - Ἐπίρρ. -τως, ἀκ. πολεμεῖν, Δημ. 153. 17.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
irréconciliable.
Étymologie: ἀ, καταλλάσσω.

Spanish (DGE)

-ον
1 irreconciliable ἐχθρός Zaleuc.543, cf. D.S.12.20, ὀργή D.C.44.46.6.
2 adv. -ως irreconciliablemente πολεμεῖν Anaximen.11b.4, πρὸς τοὺς αἰτίους ἀ. διακείμεθα Plb.11.29.13, ἔχειν Ph.1.507, D.C.46.28.2.

Greek Monolingual

ἀκατάλλακτος, -ον (Α) καταλλάσσω
εκείνος που δεν συμφιλιώνεται, ο αδιάλλακτος (Διόδ. 12, 20).

Greek Monotonic

ἀκατάλλακτος: -ον (καταλλάσσω), αδιάλλακτος, αμείλικτος· επίρρ. -τως· ἀκαταλλάκτως πολεμεῖν, σε Δημ.

Russian (Dvoretsky)

ἀκατάλλακτος: непримиримый (ἐχθρός Diod.).

Middle Liddell

καταλλάσσω
irreconcileable:— adv. -τως, ἀκ. πολεμεῖν Dem.