καρπαία
Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection
English (LSJ)
ἡ,
A mimic dance of the Thessalians, in which a peasant scuffles with a cattle-stealer, τὴν καρπαίαν . . ἐν τοῖς ὅπλοις ὀρχεῖσθαι X.An.6.1.7, cf. Ath.1.15f:—also κάρπεα, ἡ, Maced., acc. to Hsch.
German (Pape)
[Seite 1328] ἡ, sc. ὄρχησις, der Fruchttanz, Xen. An. 5, 9, 7 u. Max. Tyr. 28, 4 beschrieben; Ath. I, 15 f.
Greek (Liddell-Scott)
καρπαία: ἡ, μιμική τις ὄρχησις τῶν Θεσσαλῶν, καθ᾽ ἣν χωρικὸς μάχεται κατά τινος θέλοντος νὰ κλέψῃ τὰ κτήνη του, μετὰ τοῦτο Αἰνιᾶνες καὶ Μάγνητες ἀνέστησαν οἳ ὠρχοῦντο τὴν καρπαίαν καλουμένην ἐν τοῖς ὅπλοις Ξεν. Ἀν. 6. 1, 7, πρβλ. Ἀθήν. 15F· ἴδε Sturz Μακ. Διαλ. 41. (Πρβλ. κραιπνός).
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
s.e. ὄρχησις;
sorte de danse mimée d’origine macédonienne, d’un paysan et d’un malfaiteur qui veut lui voler ses bœufs.
Étymologie: καρπός.
Greek Monolingual
καρπαία, ἡ (Α)
μιμική όρχηση τών Θεσσαλών κατά την οποία ο χωρικός μαχόταν εναντίον κάποιου ο οποίος ήθελε να του κλέψει τα ζώα.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Η λ. συνδέεται πιθ. με τον τ. καρπός (Ι)].
Greek Monotonic
καρπαία: ἡ, μιμική όρχηση των Θεσσαλών, σε Ξεν. (πιθ. από το ἁρπ-άζω).
Russian (Dvoretsky)
καρπαία: ἡ (sc. ὄρχησις) карпея (мимическая пляска, изображающая борьбу пахаря с разбойником) Xen.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
καρπαία -ας, ἡ [καρπός] karpaia (een dans).
