σιδήρειος
From LSJ
τῶν δ᾽ ὀρθουμένων σῴζει τὰ πολλὰ σώμαθ᾽ ἡ πειθαρχία → But of those who make it through, following orders is what saves most of their lives (Sophocles, Antigone 675f.)
English (LSJ)
Epic for σιδήρεος.
German (Pape)
[Seite 879] poet. = σιδήρεος, w. m. s.; – σιδήρειον, = σιδήριον, Schol. Eur. Hipp. 222.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
1 de fer;
2 dur comme le fer, inflexible, impitoyable;
3 qui provient du fer.
Étymologie: σίδηρος.
English (Autenrieth)
of iron; ὀρυμαγδός, ‘of iron weapons,’ Il. 17.424; fig., οὐρανός, κραδίη, θῦμός, ‘hard,’ ‘unwearied,’ etc., Il. 22.357, Il. 24.205, Od. 12.280.
Greek Monolingual
-είη, -ον, Α
(επικ. τ.) βλ. σιδηρούς.
Russian (Dvoretsky)
σῐδήρειος: дор. σῐδάρειος 3 (ᾱ)
1) железный (κορύνη Hom.);
2) издаваемый железом, лязгающий (ὀρυμαγδός Hom.);
3) словно из железа, безжалостный (ἦτορ Hom.).
