σύντηξις
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
εως, ἡ,
A colliquescence, opp. περίττωμα (cf. σύντηγμα), Arist.PA677a13, GA726a21, 726b24, Thphr.CP1.22.6, Lass.1, al.; esp. as a disease, Hp.Epid.1.8, Prog.12, al., Sor.2.7; τῆς κύστεως (diabetes) Cael.Aur.TP3.7: pl., Aret.SD1.13. 2 metaph., sympathy, Cic.Att.10.8.9.
German (Pape)
[Seite 1035] ἡ, das Zusammenschmelzen; – a) Verschmelzen, Verbindung durch Schmelzen, Theophr. u. Sp., wie Cic. Att. 10, 8. – b) das Zerschmelzen, die Auflösung, das Hinschwinden, bes. durch Schwindsucht, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
σύντηξις: ἡ, τὸ συντήκεσθαι, ἀντίθετον τῷ περίττωμα (πρβλ. σύντηγμα), Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 4. 2, 7, π. Ζ. Γεν. 1. 18, 63., 1. 19, 8, Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 1. 22, 6· μάλιστα ὡς νόσος, Ἱππ. Ἐπιδημ. τὸ α΄, 946, Προγν. 40, κ. ἀλλ. 2) μεταφορ., σ. στοργῆς Κικ. πρὸς Ἀττ. 19. 8, 10.
Russian (Dvoretsky)
σύντηξις: εως ἡ гнойное выделение, гноетечение (ἡ σ. ἀεὶ νοσώδης Arst.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σύντηξις -εως, ἡ, Att. ook ξύντηξις [συντήκω] vloeibaar worden Plut. Aem. 14.9 totaal wegkwijnen. Hp.
