Ἰσραηλίτης
καλῶς γέ μου τὸν υἱὸν ὦ Στιλβωνίδη εὑρὼν ἀπιόντ' ἀπὸ γυμνασίου λελουμένον οὐκ ἔκυσας, οὐ προσεῖπας, οὐ προσηγάγου, οὐκ ὠρχιπέδισας, ὢν ἐμοὶ πατρικὸς φίλος → Ah! Is this well done, Stilbonides? You met my son coming from the bath after the gymnasium and you neither spoke to him, nor kissed him, nor took him with you, nor ever once felt his balls. Would anyone call you an old friend of mine?
English (Strong)
from Ἰσραήλ; an "Israelite", i.e. descendant of Israel (literally or figuratively): Israelite.
English (Thayer)
(T WH Ἰσραηλειτης, Tr only in Tdf. Proleg., p. 86, and cf. under the word εἰ, ἰ)), Ἰσραεηλιτου, ὁ (Ἰσραήλ, which see), an Israelite (Hebrew יִשְׂרְאֵלִי; the Sept. Ιεζραηλίτης, Ἰσραήλ): ἄνδρες Ἰσραηλῖται (Winer s Grammar, § 65,5d.; Buttmann, 82 (72)), Josephus, Antiquities 2,9, 1). (Cf. B. D. (American edition) under the word Synonym: see Ἰουδαῖος, b.)
Russian (Dvoretsky)
Ἰσραηλίτης: ου ὁ израильтянин NT.
Chinese
原文音譯:'Israhl⋯thj 衣士而-阿誒利帖士
詞類次數:專有名詞(9)
原文字根:神-首領
字義溯源:以色列人;源自(Ἰσραήλ)=以色列,神賜給雅各的名,意為神的王子);出自(יִשְׂרָאֵל)=以色列,他與神較力,神要治理);由(שָׂרָה)=較力)與(אֵל)=大能者)組成,其中 (אֵל)出自(אַיִל / אֵל)=能力),而 (אַיִל / אֵל)又出自(אֱוִיל / אוּל)=有力)。在使徒行傳中那幾次使用,是指亞伯拉罕的後裔,以色列人。在( 約1:47)那次是指拿但業是真以色列人。在羅馬書及林後那幾次,保羅自稱是以色列人
出現次數:總共(9);約(1);徒(5);羅(2);林後(1)
譯字彙編:
1) 以色列(5) 徒2:22; 徒3:12; 徒5:35; 徒13:16; 徒21:28;
2) 以色列人(4) 約1:47; 羅9:4; 羅11:1; 林後11:22