καθοσιόω
Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection
English (LSJ)
A dedicate, ἄγαλμα Poll.1.11, cf. OGI 383.109, al. (Commagene, i B. C.), SIG799.6 (Cyzicus, i A. D.):—Med., ὃν τοῖσδε βωμοῖς θεὰ καθωσιώσατο E.IT1320:—Pass., ἐπεὶ δὲ βωμῷ πόπανα καὶ προθύματα καθωσιώθη Ar.Pl.661, cf. D.H.2.23; καθωσιωμένος τινί devoted, of a person, Hdn.7.6.4; -ωμένοι νόμοι Ph.2.581; στρατιῶται Just.Edict.13.9. 2 betroth, J.BJ1.24.5. 3 κ. πόλιν καθαρμοῖς purify, Plu.Sol.12.
German (Pape)
[Seite 1289] heiligen, weihen, opfern, πόπανα καὶ θύματα καθωσιώθη Ar. Plut. 660, Sp., wie D. Hal. 2, 23; auch im med., Eur. I. T. 4320; sich weihen, τινί, z. B. φίλτατόν τε ὄντα καὶ καθωσιωμένον τῷ Μαξιμίνῳ Hdn. 7, 6, 10; – reinigen, τὴν πόλιν καθαρμοῖς Plut. Sol. 12.
Greek (Liddell-Scott)
καθοσιόω: ὡς τὸ καθιερόω, ἀνατίθημι, ἀφιερῶ, ἄγαλμα Πολυδ. Α΄, 11: - Μέσ., ὃν θεῷ καθωσιώσατο Εὐρ. Ι. Τ. 1320: Παθ., ἐπεὶ δὲ βωμῷ πόπανα καὶ προθύματα καθωσιώθη Ἀριστοφ. Πλ. 661, πρβλ. Διον. Ἁλ. 2. 23· καθωσιωμένος τινί, ἀφωσιωμένος εἴς τινα, ἐπὶ προσώπων, Ἡρῳδιαν. 7. 6, πρβλ. Εὐστ. Ἱστ. Ἐκκλ. 9. 1. 2) καθ. πόλιν καθαρμοῖς, ἁγνίζειν, Πλουτ. Σόλων 12.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
1 consacrer, offrir en sacrifice;
2 sanctifier, purifier, acc.;
Moy. καθοσιόομαι-οῦμαι faire consacrer pour soi.
Étymologie: κατά, ὁσιόω.
Russian (Dvoretsky)
κᾰθοσιόω:
1) посвящать, обрекать в жертву: ὃν τοῖσδε βωμοῖς θεὰ καθωσιώσατο Eur. его (Ореста) богиня (Артемида) обрекла себе в жертву (для заклания) на этих алтарях; ἐπεὶ δὲ βωμῷ πόπανα καὶ προθύματα καθωσιώθη Arph. когда жертвенные пироги и подношения будут возложены на алтарь;
2) культ. очищать (τὴν πόλιν καθαρμοῖς Plut.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
καθ-οσιόω wijden, voor de goden acceptabel maken:; κ. πόλιν καθαρμοῖς een stad ritueel reinigen Plut. Sol. 12.9; med.: ὅν... θεᾷ καθωσιώσατο (de man) die zij aan de godin heeft gewijd Eur. IT 1320.
