διερύκω
From LSJ
τὸ δὲ ποιεῖν ἄνευ νοῦ ἃ δοκεῖ καὶ σὺ ὁμολογεῖς κακὸν εἶναι: ἢ οὔ → but doing what one thinks fit without intelligence is—as you yourself admit, do you not?—an evil
English (LSJ)
[ῡ], A keep off, Arat.299 (tm.); hinder, ἁψιμαχίαν Plu. Lyc.2.
Greek (Liddell-Scott)
διερύκω: [ῡ], ἀποκρούω, Ἄρατ. 299· ἐμποδίζω, ἁψιμαχίαν Πλούτ. Λυκ. 2.
French (Bailly abrégé)
séparer ; arrêter.
Étymologie: διά, ἐρύκω.
Spanish (DGE)
apartar, mantener lejos διὰ ξύλον ἄϊδ' ἐρύκει Arat.299 (tm.)
•impedir ἁψιμαχίαν τινά Plu.Lyc.2.
Greek Monolingual
διερύκω (Α) ερύκω
αποκρούω, εμποδίζω.
Greek Monotonic
διερύκω: [ῡ], αποκρούω, εμποδίζω, σε Πλούτ.
Russian (Dvoretsky)
διερύκω: разнимать, т. е. удерживать (ἁψιμαχίαν Plut.).
