ὑπέρπτωχος
From LSJ
Ῥῦσέ με δεινῶν νοσημάτων, ἱερώτατε, ἱερωσύνην συναρμόσας ἐν χαρᾷ και ἐπιστήμης τὸ πολύτιμον κεφάλαιον → Deliver me from grievous afflictions, most holy one, joining sanctity together in joy with the precious fountainhead of knowledge
English (LSJ)
ον, A exceedingly poor, Arist.Pol.1295b7.
German (Pape)
[Seite 1201] übermäßig arm, Arist. pol. 4, 11.
Greek (Liddell-Scott)
ὑπέρπτωχος: -ον, ὑπερβαλλόντως πτωχός, Ἀριστ. Πολιτικ. 4. 11, 5.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
excessivement ou extrêmement pauvre.
Étymologie: ὑπέρ, πτωχός.
Greek Monolingual
Greek Monotonic
ὑπέρπτωχος: -ον, υπερβολικά φτωχός, πάμπτωχος, σε Αριστ.
Russian (Dvoretsky)
ὑπέρπτωχος: чрезвычайно бедный Arst.
