ἀρωματίζω
ὁδὸς ἄνω κάτω μία καὶ ὡυτή → the road up and the road down is one and the same, the upward path and the downward path are the same
English (LSJ)
[ᾰρ], A spice, στέαρ Dsc.1.66:—Pass., Id.2.76.10; ἠρωματις μένον ἔλαιον Inscr.Prien.112.62 (i B.C.). 2 intr., have a spicy flavour or scent, D.S.2.49, Str.16.2.41, Plu.2.623e.
German (Pape)
[Seite 368] würzen, Diosc.; nach Gewürz riechen, schmecken, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἀρωματίζω: ποιῶ τι ἀρωματῶδες δι’ ἀναμίξεως ἀρωμάτων, ἔνιοι κηρὸν ἢ στέαρ ἀρωματίσαντες συμμαλάσσουσιν Διοσκ. 1. 79, 2. 91, 1. 60· παθ. 2. 91. 2) ἔχω ἀρωματικὴν γεῦσιν ἢ ὀσμήν, τὴν ἄλλην ὕλην τὴν ἀρωματίζουσαν πολλὴν φέρει Διόδ. 2. 49· εὐωδίας ἀρωματιζούσης Πλούτ. 2. 623E· οὐδὲ τὴν ῥίζαν πικρὰν ἢ ἀρωματίζουσαν ἔχει Διοσκ. 1. 7.
French (Bailly abrégé)
avoir une odeur aromatique.
Étymologie: ἄρωμα.
Spanish (DGE)
I intr. ser aromático (Ἀραβία) τὴν ... ὕλην τὴν ἀρωματίζουσαν φέρει D.S.2.49, del bálsamo, Str.16.2.41, εὐωδία Plu.2.623e, ἡ τῶν δορκῶν ... κόπρος ἀρωματίζει Alex.Aphr.Pr.1.29, cf. Gal.14.72
•c. ac. rel. ῥίζαν ... ἀρωματίζουσαν τὴν γεῦσιν Gp.2.6.32.
II tr.
1 c. ac. de cosa aromatizar κῆρον ἢ στέαρ Dsc.1.66
•en v. pas. ἠρωματισμένον ... ἔλαιον IPr.112.62 (I a.C.).
2 c. ac. de pers. embalsamar τὸν πατέρα Aq.Ge.50.2
•en v. pas., Aq.Ge.50.3.
Greek Monolingual
(AM ἀρωματίζω) [[[άρωμα]] (Ι)]
1. ευωδιάζω
2. ραντίζω ή επαλείφω με άρωμα.
Russian (Dvoretsky)
ἀρωμᾰτίζω: (ᾰρ) быть душистым, пахучим Diod., Plut.
