ὑπνηρός

English (LSJ)

ά, όν, = ὑπνηλός (drowsy, like sleep, indolent, soporific) 1 ; τὸ ὑπνηρόν drowsiness, Hp. Aër. 24.

Greek (Liddell-Scott)

ὑπνηρός: -ά, -όν, ὑπὸ τοῦ ὕπνου κατεχόμενος· τὸ ὑπνηρόν, ὑπνώδης διάθεσις, «νύστα», Ἱππ. περὶ Ἀέρ. 295.

Greek Monolingual

-ά, -όν, Α
το ουδ. ως ουσ. τὸ ὑπνηρόν
η υπνηλία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὕπνος + κατάλ. -ηρός (πρβλ. τολμηρός)].