ταβλίον
From LSJ
οἵτινες πόλιν μίαν λαβόντες εὐρυπρωκτότεροι πολύ τῆς πόλεος ἀπεχώρησαν ἧς εἷλον τότε → after taking a single city they returned home, with arses much wider than the city they captured
English (LSJ)
τό,
A tray, τ. μαγειρικά PFay.104.4 (iii A.D.), cf. PLond.1.191.14 (ii A.D.), 3.964.10 (iii A.D.).
II τ. χελώνης the shell of a tortoise, Gp.12.7.5.
III = latus clavus, Suid. s.v. χλαμύς.
Greek (Liddell-Scott)
ταβλίον: τό, κυβευτικὸν ἀβάκιον, Lex. Sched. 324, 619. 2) τράπεζα, ταβλᾶς, Λέοντ. Κύπρ. 1709. 3) εἶδος ἱματιοθήκης, Κ. Πορφυρ. Ἔκθ. Βασ. Τάξ. 7.
Greek Monolingual
τὸ, ΜΑ
βλ. τάβλι.
