κακανδρία
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
ἡ, cowardice, weakness, unmanliness, S.Aj.1014, E.Rh.814.
German (Pape)
[Seite 1298] ἡ, Unmännlichkeit, Feigheit, Soph. neben δειλία, Ai. 993; Eur. Rhes. 814 u. in sp. Prosa.
Greek (Liddell-Scott)
κᾰκανδρία: ἡ, ἀνανδρία, Σοφ. Αἴ. 1014, Εὐρ. Ρῆσ. 814.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
lâcheté.
Étymologie: κακός, ἀνήρ.
Greek Monolingual
κακανδρία, ἡ (Α)
η ανανδρία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο)- + -ανδρία (< -ανδρος < ἀνήρ, ἀνδρός), πρβλ. ολιγανδρία, πολυανδρία].
Greek Monotonic
κᾰκανδρία: ἡ, ανανδρία, σε Σοφ., Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
κᾰκανδρία: ἡ отсутствие мужества, малодушие, робость Soph., Eur.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κακανδρία -ας, ἡ [κακός, ἀνήρ] lafheid.
Middle Liddell
κᾰκ-ανδρία, ἡ,
unmanliness, Soph., Eur.
