δικέραιος
From LSJ
ἐβόα καὶ βαρβαρικῶς καὶ Ἑλληνικῶς → shouted out both in Persian and Greek, shouted out in the barbarian tongue and in Greek
English (LSJ)
ον, two-horned, two-pointed, στόρθυγξ AP6.111 (Antip.(?)).
Spanish (DGE)
(δῐκέραιος) -ον
de dos puntas, ahorquillado de la cuerna de ciervo AP 6.111 (Antip.Sid.).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
à deux cornes.
Étymologie: δίς, κέρας.
Russian (Dvoretsky)
δικέραιος: двурогий, с двумя остриями (στόρθυγξ Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
δῐκέραιος: -ον, δύο κέρατα ἔχων. Ἀνθ. Π.6.111.
Greek Monotonic
δῐκέραιος: -ον (κέρας), αυτός που έχει δύο κέρατα, σε Ανθ.
Middle Liddell
δικέραιος, δικέραιον adj κέρας
two-horned, two-pointed, Anth.
