ἀφίκτωρ
ὦ διάνοια, ἐὰν ἐρευνᾷς τοὺς ἱεροφαντηθέντας λόγους μὲν θεοῦ, νόμους δὲ ἀνθρώπων θεοφιλῶν, οὐδὲν ταπεινὸν οὐδ᾽ ἀνάξιον τοῦ μεγέθους αὐτῶν ἀναγκασθήσῃ παραδέχεσθαι → if, O my understanding, thou searchest on this wise into the oracles which are both words of God and laws given by men whom God loves, thou shalt not be compelled to admit anything base or unworthy of their dignity
English (LSJ)
ορος, ὁ, A = ἱκέτης, A.Supp.241. 2 Ζεὺς ἀφίκτωρ, = ἱκέσιος, ib.1.
Spanish (DGE)
-ορος, ὁ
suplicante κλάδοι ... ἀφικτόρων A.Supp.241, Ζεὺς ἀ. Zeus, protector de los suplicantes A.Supp.1.
German (Pape)
[Seite 411] ορος, ὁ, der Schutzflehende, Aesch. Suppl. 238; Ζεὺς ἀφίκτωρ, der Beschützer der Schutzflehenden, wie ἱκέσιος, Suppl. 1.
French (Bailly abrégé)
ορος (ὁ) :
1 suppliant;
2 protecteur des suppliants (Zeus).
Étymologie: ἀφικνέομαι.
Russian (Dvoretsky)
ἀφίκτωρ: ορος ὁ
1) молящий о защите, ищущий убежища Aesch.;
2) покровитель ищущих убежища (эпитет Зевса) Aesch.
Greek (Liddell-Scott)
ἀφίκτωρ: -ορος, ὁ, = ἱκέτης, Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 241. 2) Ζεὺς ἀφίκτωρ = ἱκέσιος αὐτόθι 1. Μόνον ἐν ποιήσει.
Greek Monolingual
ἀφίκτωρ, ο (Α) αφίκω
1. ικέτης
2. «Ζεὺς ἀφίκτωρ» — ικέσιος, προστάτης των ικετών.
