ἁνίκα
Βλάπτει τὸν ἄνδρα θυμὸς εἰς ὀργὴν πεσών → Nociva res est animus irae traditus → Es schadet, wenn des Mannes Sinn dem Zorn verfällt
English (LSJ)
[ῐ], Dor. for ἡνίκα.
Spanish (DGE)
v. ἡνίκα.
German (Pape)
French (Bailly abrégé)
dor. c. ἡνίκα.
Greek (Liddell-Scott)
ἁνίκα: [ῐ], Δωρ. ἀντὶ ἡνίκα.
English (Slater)
ᾱνῐκα c. ind., at that time when βρέχε θεῶν βασιλεὺς χρυσέαις νιφάδεσσι πόλιν, ἁνίχ' Ἀθαναία κορυφὰν κατ ἄκραν ἀνορούσαισ ἀλάλαξεν (O. 7.35) σκύταλον τίναξε χερσίν, ἁνίκ' ἤρειδε Ποσειδάν (O. 9.31) τλάμονι ψυχᾷ παρέμειν, ἁνίχ' εὑρίσκοντο θεῶν παλάμαις τιμάν (P. 1.48) “ἁνίκ' ἐπέτοσσε” (P. 4.24) ἦρα χαλκοκρότου πάρεδρον Δαμάτερος ἁνίκ' εὐρυχαίταν ἄντειλας Διόνυσον; (sc. θυμὸν τεὸν εὔφρανας) (I. 7.4) ἁ]νίκα Δαρδανίδαις Ἑκάβ[ Πα. 8A. 17. λέγοντι Ζῆνα φυλάξαι προνοίᾳ, ἁνίκ' ἀγανόφρων Κοίου θυγάτηρ λύετο τερπνᾶς ὠδῖνος (Pae. 12.12) ]τε καὶ ἁνίκα ναυλοχοι[ ]ήλασαν ἐννύχιον κρυφα[ (Pae. 18.9) ἐν ξυνῷ κεν εἴη συμπόταισίν τε γλυκερὸν κέντρον, ἁνίκ ἀνθρώπων καματώδεες οἴχονται μέριμναι στηθέων ἔξω sc. after dinner at wine fr. 124. 5.
Greek Monotonic
ἁνίκα: [ῐ], Δωρ. αντί ἡνίκα.
