Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

claritas

From LSJ
Revision as of 15:50, 12 June 2024 by Spiros (talk | contribs) (CSV import)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)

Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these

Euripides, Suppliants, 968

Latin > English

claritas claritatis N F :: clarity/vividness; brightness; distinctness; loudness; celebrity, renown, fame

Latin > English (Lewis & Short)

clārĭtas: ātis, f. clarus,
I clearness, brightness, splendor (in good prose, most freq. in the post-Aug. per.).
I Prop.
   A Of objects affecting the sight (so for the most part only in Pliny the elder): sidus Veneris claritatis tantae (est), ut, etc., Plin. 2, 8, 6, § 37; cf. id. 2, 8, 6, § 30; 23, 4, 41, § 84: matutina, id. 9, 35, 54, § 107: visus, id. 31, 10, 46, § 116; cf. oculorum, id. 18, 11, 29, § 114; 20, 10, 42, § 108: AD CLARITATEM (sc. oculorum), for clearness of sight (label of an ointment box), Inscr. Orell. 4234.—
   B Of objects affecting the hearing, distinctness, clearness: claritas in voce, Cic. Ac. 1, 5, 19: sonituum chordarum, Vitr. 5, 3, 8: vocis, Quint. 6, prooem. § 11: vocalium, id. 9, 4, 131; 11, 3, 41.—
II Trop.
   A Intellectually, clearness, distinctness, perspicuity (rare): pulchritudinem rerum claritas orationis illuminat, Quint. 2, 16, 10; so id. 8, 3, 70; Cod. Th. 1, 1, 6, § 1.—
   B Morally, celebrity, renown, reputation, splendor, high estimation (so most freq.; several times in Cicero, who never uses claritudo, while in Sallust only claritudo is found, q. v.; cf. also amplitudo, splendor, nobilitas, gloria): num te fortunae tuae, num amplitudinis, num claritatis, num gloriae poenitebat? Cic. Phil. 1, 13, 38, id. Div. 2, 31, 66: quae ex multis pro tuā claritate audiam, id. Fam. 13, 68, 1, cf. Quint. 3, 7, 11: viri claritate praestantes, Nep. Eum. 3, 3: nominis, Auct. B. Afr. 22: generis, Quint. 8, 6, 7; cf. id. 5, 11, 5; 3, 7, 11: natalium, Tac. H. 1, 49: personarum, Plin. Ep. 2, 14, 1: Herculis, Tac. G. 34 fin.: vino Maroneo antiquissima claritas, Plin. 14, 4, 6, § 53: litterarum, id. 14, 4, 5, § 44: herbarum (i.e. nobiliores herbae), id. 24, 19, 120, § 188.—In plur.: claritates operum, Plin. 35, 8, 34, § 53: ingeniorum, id. 37, 13, 77, § 201.

Latin > French (Gaffiot 2016)

(1) clārĭtās,¹¹ ātis, f. (clarus),
1 clarté, éclat, netteté lumineuse : claritas matutina Plin. 9, 107, la clarté du matin ; asparagi oculis claritatem afferunt Plin. 20, 108, l’asperge éclaircit la vue || éclat, sonorité [de la voix] : claritas in voce Cic. Ac. 1, 19, clarté de la voix
2 [fig.] a) clarté, éclat : pulchritudinem rerum claritas orationis illuminat Quint. 2, 16, 10, l’éclat de l’éloquence fait ressortir la beauté du sujet ; b) illustration, célébrité : pro tua claritate Cic. Fam. 13, 68, étant donné l’éclat de ton nom, cf. Off. 1, 70 ; claritas generis Quint. 8, 6, 7, l’éclat de la naissance ; claritates ingeniorum Plin. 37, 201, les esprits les plus brillants.

Latin > German (Georges)

clāritās, ātis, f. (clarus), das Hölle, die Helligkeit, I) eig.: A) für den Gesichtssinn, c. visus, Plin.: solis, Sen.: matutina, Plin.: ocularia, Solin. – B) für den Gehörsinn, c. vocis, Cic.: c. vocalium, heller Klang, Quint. – II) übtr.: A) die geistige Klarheit, Deutlichkeit, Quint. u. Cod. Theod. – B) der Glanz, die Erlauchtheit, der erlauchte Name, die erlauchte Abkunft, c. hominis, Cic.: c. generis, Quint.: c. nascendi, Quint.: viri claritate praestantes, Nep.: num te claritatis paenituit? Cic.: claritas laus est a bonis bono reddita (erteilt), Sen.: claritas, quae post mortem contingit, zus. = Nachruhm, Sen.: Plur., claritates operum, Plin. 34, 53: ingeniorum, Plin. 37, 201. – meton., v. Pers., claritas tua, Eure Erlaucht, Pelagon. veterin. 14 in.

Latin > Chinese

claritas, atis. f. :: 明。名。貴位。— oculorum 眼尖。— vocis 聲淸亮。 Esse in claritate 得時。出名。Excellere claritate nascendi 貴家出身。