ἐξαγκωνίζω

From LSJ
Revision as of 19:06, 28 November 2022 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(<\/b>) ([a-zA-ZÀ-ÿŒœ ]+);" to "$1 $2;")

ὑμῖν ἔξεστι εὐδαίμοσι γενέσθαι → to you it is permitted to be joyful, it is permitted to be happy, it is permitted to be fortunate, vobis licet esse beatis

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἐξαγκωνίζω Medium diacritics: ἐξαγκωνίζω Low diacritics: εξαγκωνίζω Capitals: ΕΞΑΓΚΩΝΙΖΩ
Transliteration A: exankōnízō Transliteration B: exankōnizō Transliteration C: eksagkonizo Beta Code: e)cagkwni/zw

English (LSJ)

A nudge with the elbow, Ar.Ec.259. II bind one's hands behind his back, D.S.34.2, Ph.2.564; ἐξηγκωνισμένος D.S.13.27: metaph., ἐξηγκωνισμένος τὸν λογισμὸν Ph.2.128.

Spanish (DGE)

I 1sacar los codos, ponerse en jarras ἐξαγκωνιῶ ὡδί me pondré así en jarras como postura de defensa y ataque (habla Praxágora), Ar.Ec.259.
2 atar con los brazos a la espalda, codo con codo αὐτόν τε καὶ τὴν γυναῖκα D.S.34/35.2.13, cf. Ph.2.564, en v. pas. D.S.13.27.
II fig. atar, anular en v. pas. c. ac. de rel. ἐξηγκωνισμένος τὸν λογισμόν Ph.2.128.

German (Pape)

[Seite 861] 1) die Ellenbogen einstemmen u. sich so entgegenstellen, Ar. Eccl. 259. – 2) die Hände auf den Rücken binden, D. Sic. 13, 27; übertr., ἐξηγκωνισμένος τὸν λογισμόν, befangen, Philo.

French (Bailly abrégé)

1 se mettre les poings sur les hanches;
2 lier les mains derrière le dos.
Étymologie: ἐξ, ἀγκωνίζω.

Russian (Dvoretsky)

ἐξαγκωνίζω:
1 досл. упираться руками в бока, подбочениваться, перен. оказывать сопротивление Arph.;
2 скручивать руки за спиной (ἐξαγκωνίσαι τινά Diod.).

Greek (Liddell-Scott)

ἐξαγκωνίζω: μέλλ. Ἀττ. -ῐῶ, ὠθῶ, «σπρώχνω» διὰ τοῦ ἀγκῶνος, Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 259· πρβλ. προεξαγκωνίζω. ΙΙ. δένω τὰς χεῖράς τινος ὀπισθάγκωνα, Διοδ. Ἀποσπ. 527. 65· ἐξηγκωνισμένος ὁ αὐτ. 13. 27· μεταφ., ἐξηγκ. τὸν λογισμὸν Φίλων 2. 128.

Greek Monolingual

ἐξαγκωνιζω (AM)
δένω κάποιον πισθάγκωνα, με τα χέρια πίσω
(«εἷλκον... δεδεμένους ἐξαγκωνίσαντες», Διόδ. Σικ.)
αρχ.
σπρώχνω κάποιον με τον αγκώνα («ἐξαγκωνιῶ ὡδί», Αριστοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < εξ + αγκών, κατά τα ρήματα σε -ίζω].