Ταραντῖνος

English (LSJ)

η, ον, Tarentine, ὁ Ταραντῖνος κόλπος Str. 6.1.11; ἡ Ταραντίνη (sc. χώρα) Id. 6.1.4; Τ., ὁ, a Tarentine, Hdt. 3.138, etc.; Ταραντίνων πολιτεία Arist. Fr. 590; — cf. Ταραντῖνοι, Ταραντῖνον.

French (Bailly abrégé)

η, ον :
de Tarente, Tarentin.
Étymologie: Τάρας.

Russian (Dvoretsky)

Τᾰραντῖνος: II ὁ тарентинец Her., Arst.
тарентский Plut.

Middle Liddell

Τᾰράντῑνος, η, ον
Tarentine, Strab.; T., a Tarentine, Hdt.