καρποφθόρος
τὸ κατὰ τὴν τῆς αὑτοῦ ψυχῆς ἐπίταξιν τὰ γιγνόμενα γίγνεσθαι, μάλιστα μὲν ἅπαντα, εἰ δὲ μή, τά γε ἀνθρώπινα → the desire that, if possible, everything,—or failing that, all that is humanly possible—should happen in accordance with the demands of one's own heart
English (LSJ)
καρποφθόρον, spoiling fruit, δένδρων AP9.256 (Antiphan.), cf. Orph.Fr.285.55.
German (Pape)
[Seite 1329] Frucht verderbend, κάμπη Antiphil. 8 (IX, 256).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui détruit les fruits, les biens de la terre.
Étymologie: καρπός, φθείρω.
Russian (Dvoretsky)
καρποφθόρος: портящий плоды, вредящий плодам (κάμπη Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
καρποφθόρος: -ον, ὁ φθείρων βλάπτων τοὺς καρπούς, Ἀνθ. Π. 9. 256.
Greek Monolingual
-ο (Α καρποφθόρος, -ον)
αυτός που καταστρέφει τους καρπούς.
[ΕΤΥΜΟΛ. < καρπός + -φθόρος (< φθείρω), πρβλ. λαοφθόρος, ψυχοφθόρος.
Greek Monotonic
καρποφθόρος: -ον (φθείρω), αυτός που βλάπτει, καταστρέφει τους καρπούς, σε Ανθ.