ἀνωϊστί
From LSJ
τὸ δὲ ποιεῖν ἄνευ νοῦ ἃ δοκεῖ καὶ σὺ ὁμολογεῖς κακὸν εἶναι: ἢ οὔ → but doing what one thinks fit without intelligence is—as you yourself admit, do you not?—an evil
English (LSJ)
Adv. of ἀνώϊστος¹, unlooked for, Od. 4.92.
Spanish (DGE)
• Prosodia: [ᾰ-ῑ]
adv. por sorpresa ἀδελφεὸν ἄλλος ἔπεφνε λάθρῃ, ἀνωϊστί Od.4.92.
French (Bailly abrégé)
adv.
à l'improviste.
Étymologie: ἀνώϊστος.
Greek Monotonic
ἀνωϊστί: [ῑ], επίρρ. του επόμ., απροσδόκητα, αναπάντεχα, σε Ομήρ. Οδ.
Russian (Dvoretsky)
ἀνωϊστί: (τῑ) adv. непредвиденно, неожиданно Hom.
German (Pape)
unvermutet, Od. 4.92.
