διατεταμένως
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
Adv., (διατείνω) with might and main, earnestly, δ. φεύγειν Arist.EN1166b28; ἐνεργεῖν ib.1175a8, cf. Plu.Cat.Mi.26, Iamb.Protr.19, Hierocl.in CA20p.464M.
Spanish (DGE)
adv. sobre el part. perf. pas. de διατείνω con vehemencia, decididamente ἐνεργεῖν Arist.EN 1175a8, φευκτέον τὴν μοχθηρίαν δ. Arist.EN 1166b28, ἐπειπεῖν ... δ. Plu.Cat.Mi.26, δ. πιστεύειν estar plenamente convencido Gal.5.457, οἳ ... δ. ἐνῆγον μὴ σιωπᾶν τὰ κοινὰ τῶν ἔργων los cuales me rogaron encarecidamente que no silenciara los hechos de importancia general Eun.Hist.1.92, cf. Iambl.Protr.19, Hierocl.in CA 20.9.
German (Pape)
[Seite 606] mit Anstrengung, nachdrücklich; φεύγειν Arist. Eth. 9, 4; εἰπεῖν Plut. Cat. min. 26.
French (Bailly abrégé)
adv.
avec contention, avec effort, de toute sa force.
Étymologie: διατεταμένος, part. pf. Pass. de διατέμνω.
Greek (Liddell-Scott)
διατετᾰμένως: ἐπίρρ. (διατείνω), μετὰ πάσης προθυμίας καὶ δυνάμεως, προθύμως, ἐνθέρμως, δ. φεύγειν Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 9. 4, 10· ἐνεργεῖν αὐτοθι 10. 4, 9.
Russian (Dvoretsky)
διατετᾰμένως:
1 всеми силами, всячески (φευκτέον τὴν μοχθηρίαν Arst.);
2 решительно, категорически (ἐπειπεῖν Plut.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
διατεταμένως, adv. van het ptc. perf. med. van διατείνω, uit alle macht.
