παραπνοή
From LSJ
τὸ δ' ἐξαίφνης τὸ ἐν ἀναισθήτῳ χρόνῳ διὰ μικρότητα ἐκστάν → suddenly refers to what has departed from its former condition in a time imperceptible because of its smallness
English (LSJ)
ἡ, passage, opening, τῷ ὕδατι Hp.Nat.Puer.25, cf. Gp. 10.56.6.
German (Pape)
[Seite 495] ἡ, das Wehen oder Athmen daneben, durch eine Öffnung an der Seite, Hippocr.
Greek (Liddell-Scott)
παραπνοή: ἡ, μέρος ὅθεν δύναται νὰ διέλθῃ ἀήρ, Ἱππ. 244. 17, Γεωπ. 10. 56, 6.
Greek Monolingual
ἡ, ΜΑ παραπνέω
οπή από όπου μπορεί να διέλθει αέρας.
