κνῦ
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
τὸ ἐλάχιστον, Hsch.
German (Pape)
[Seite 1464] erkl. Hesych. ἐλάχιστον; entweder mit κνύζω, κνυζάω zusammenhangend u. an οὐδὲ γρῦ erinnernd, oder von κνύω, κνύζω, = κνάω, so Viel man vom Nagel abschabt.
Greek (Liddell-Scott)
κνῦ: ἐν τῇ φράσει, οὐδὲ κνῦ, οὐδ’ ἐλάχιστον, οὐδόλως, ὅθεν τὰ κνύζω, κνυζάω, ὡς τὸ γρύζω ἐκ τοῦ γρῦ, Ἡσύχ.