ἑτερόζυγος
Οὐκ ἔστιν οὐδείς, ὅστις οὐχ αὑτῷ φίλος → Nemo est, amicus ipse qui non sit sibi → Den gibt es nicht, der nicht sich selber wäre Freund
English (LSJ)
ον,
A unevenly yoked, of animals of diverse kind, LXX Le.19.19, cf. Ph. 2.369; of vases, not pairs, PCair.Zen.38.12 (iii B.C.). 2 of the balance, leaning to one side, Ps.-Phoc.15. II yoked with another, i.e. double, Nonn.D.10.348. III Gramm., differently formed, A.D.Adv.171.17. Adv. -γως in a different declension, Hdn.Gr. ap. Eust.113.35; also τὰ ὁ. λεγόμενα (e.g. σπουδαῖος, as Adj. of ἀρετή) Procl.in Cra.p.40 P.
German (Pape)
[Seite 1048] 1) ungleich zusammengejocht, ungleichartig, LXX., ἅμμα Nonn. D. 10, 348 = doppelt. – 2) von der Wage, sich auf die andere Seite neigend, σταθμός Phocyl. 13.
Greek (Liddell-Scott)
ἑτερόζυγος: -ον, ἑτέρου εἴδους, ἑτεροειδής, τὰ κτήνη σου οὐ κατοχεύσεις ἑτεροζύγῳ, δὲν θὰ κάμῃς τὰ κτήνη σου νὰ βατεύωνται μὲ ἑτεροειδῆ κτήνη, Ἑβδ. (Λευϊτ. ΙΘ΄, 19, πρβλ. Δευτ. ΚΒ΄, 10), «τουτέστιν, οὐ δώσεις ἵππον θήλειαν ὄνῳ τοῦ μιγῆναι αὐτὴν καὶ ἀνάπαλιν» Κύριλλ.: ― παρὰ τοῖς γραμμ., ὁ κλινόμενος κατὰ διάφορον κλίσιν, Εὐστ. Ἰλ. 113, 35· οὕτως ἐπίρρ. -γως, ἑτεροκλίτως: ― τὸ Ἐπίρρ. σημαίνει προσέτι, διαφόρως, Πρόκλ. ἐν Α. Β. 1164. 2) ἐπὶ πλάστιγγος, ἡ ῥέπουσα πρὸς τὸ ἕτερον μέρος, Ψευδο-Φωκυλ. 13. ΙΙ. μετ’ ἄλλου συνεζευγμένος, δηλ. διπλοῦς, Νόνν. Δ. 10. 348. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «ἑτερόζυγοι· οἱ μὴ συζυγοῦντες».
