ἕνος
καὶ οὐκ ἐκδικᾶταί σου ἡ χείρ, καὶ οὐ μηνιεῖς τοῖς υἱοῖς τοῦ λαοῦ σου καὶ ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν· ἐγώ εἰμι κύριος. Τὸν νόμον μου φυλάξεσθε → Let your hand not seek vengeance; do not show wrath toward the children of your people; love your neighbor as yourself. I am the Lord! Keep my Torah! (Leviticus 19:18f. LXX)
English (LSJ)
(C), η, ον (so Att. Inscrr., Ar.Nu.1134, Pl.Cra.409b; in codd. freq. written ἔνος, as Hes. Op.770, etc.),
A belonging to the former of two periods (τὸ ἕνον . .· τὸ πρότερον καὶ παρεληλυθὸς δηλοῖ, Harp.; ἔνην· τὴν παλαιάν, Suid.), ὁ νόμος ἐπὶ Κρόνου ἕνος (opp. νεωστί) Dam. Pr.348: hence, last year's, ἕναι ἀρχαί last year's magistrates, D.25.20, prob. in Arist.Pol.1322a12; στρατηγοὶ ἕνοι Id.Ath.4.2; Ἑλληνοταμίαι ἕνοι IG12.324.26; ἕνης ἐπιφορᾶς ib.218i38; ἕνος [καρπός] last year's fruit, Thphr.HP3.4.6; also ἕνος ὄνος a year old, BGU806: generally, old, by-gone, νέον δέ που καὶ ἕνον ἀεί ἐστι περὶ τὴν σελήνην τοῦτο τὸ φῶς Pl.Cra.409b:—in Ar.Ach.610 ἤδη πεπρέσβευκας σὺ πολιὸς ὢν ἕνη, the Sch. takes ἕνη as an Adv. = ἐκ πολλοῦ, long ago; but the passage is prob. corrupt. 2 ἕνη καὶ νέα (sc. ἡμέρα) the old and new day, i.e. the last day of the month, IG12.374.276, Ar.Nu. 1134sq., Lys.23.6: first used by Solon, acc. to D.L.1.57; Σκιροφοριῶνος ἕνῃ καὶ νέᾳ IG22.916.10, cf. Decr. ap. D.18.29; ἕνη alone, Hes. Op.770. (Cf. Lith. s[etilde]nas 'old', Lat. senex, etc.)
French (Bailly abrégé)
η, ον :
att., mieux que ἔνος;
I. de la période précédente, particul.
1 de l’année précédente;
2 du jour précédent ; ἡ ἔνη, att. ἕνη (ἡμέρα) le jour qui précède la nouvelle lune ; le dernier jour du mois ; ἕνη καὶ νέα LYS la précédente lune et la nouvelle, càd le dernier jour du mois, limite des deux lunaisons;
II. le troisième jour, càd le surlendemain;
III. p. ext. vieux, ancien (p. opp. à νέος).
Étymologie: cf. lat. senex, senium.
