παραυτίκα

English (LSJ)

Adv.

   A = πάραυτα, A.Supp.767, Hdt.2.89, 6.35, etc. ; ἢ καὶ π. ἢ χρόνῳ E.Fr.273 ; τὸ π. Hdt.1.19, 7.137, Ar.V.833, etc. ; ἐκ τοῦ π. Plu.Cor.20 ; ἐν τῷ π. Th.2.11, Pl.Phdr. 240b, etc.    2 with Substs., Ἅιδην τὸν π. ἐκφυγεῖν present death, E.Alc. 13 ; ἡ π. λαμπρότης momentary splendour, Th. 2.64 ; ἡ π. ἐλπίς Id.8.82 ; αἱ π. ἡδοναί X. Cyr.1.5.9, 8.1.32 ; τὸ π. ἡδύ Pl.Phdr.239a.

German (Pape)

[Seite 505] adv., = Vorigem; Aesch. Suppl. 748; Ἅιδην τὸν παραυτίκα ἐκφυγεῖν, Eur. Alc. 12; τὸ παρ., Her. 1, 19. 7, 137; εἰ δέ τις τὸ παρ. μὴ ἐθέλοι συμμαχεῖν, Thuc. 2, 64; τὴν παρ. ἐλπίδα τῆς σωτηρίας, 8, 82; ἐν τῷ παραυτίκα, für den Augenblick, momentan, Plat. Phaedr. 240 b; στέρεσθαι τοῦ παραυτίκα ἡδέος, 239 a, vgl. Heind. zu Prot. §. 106; bes. von dem Vergnügen, das man auf der Stelle leicht genießen kann, das aber eben so schnell vergeht, vgl. Xen. Cyr. 1, 5, 9. 8, 1, 32, ὁ ὑπὸ τῶν παρ. ἡδονῶν ἑλκόμενος, im Ggstz von ὁ προπονεῖν ἐθέλων τῶν εὐφροσυνῶν; auch Dem. ἡ παρ. ἡδονή, 6, 27, wo entgeggstzt ist τό ποθ' ὕστερον συνοίσειν μέλλον, vgl. 3, 22; ἡ παρ. ἡσυχία, 17, 13; Isocr. 1, 17; λέγειν ἐκ τοῦ παραυτίκα, aus dem Stegereif, Alcid. de soph. p. 674, 31 u. öfter; Pol. 4, 32, 1; παρ. μὲν εὐθέως συνέβη, 35, 1, 13; Folgde.

Greek (Liddell-Scott)

παραυτίκᾰ: Ἐπίρρ., παρευθύς, Λατ. illico, (πρβλ. τὸ προηγ.), Ἡρόδ. 2. 89., 6. 35, Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 767, κλ.· ἢ καὶ π. ἢ χρόνῳ Εὐρ. Ἀποσπ. 275· ὡσαύτως, τὸ π. Ἡρόδ. 1. 19., 7. 137, κτλ.· ὁμοίως, ἐκ τοῦ π. Πλουτ. Κοριολ. 20· ἐν τῷ π. Θουκ. 2. 11, Πλάτ. Φαῖδρ. 240Β, κτλ. 2) μετὰ οὐσιαστικῶν πρὸς δήλωσιν βραχείας διαρκείας, Ἄιδην τὸν π. ἐκφυγεῖν, τὸν παρόντα, τὸν ἀμέσως ἐπικείμενον θάνατον, Εὐρ. Ἄλκ. 13· ἡ π. λαμπρότης, στιγμιαία, ὀλιγοχρόνιος, Θουκ. 2. 64· ἡ π. ἐλπὶς ὁ αὐτ. 8. 82· αἱ π. ἡδοναὶ Ξενοφ. Κύρ. 1. 5, 9., 8. 1, 32· τὸ π. ἡδὺ Πλάτ. Φαῖδρ. 239Α.