κατατυγχάνω
Έγ', ὦ ταλαίπωρ', αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει. Τὰ πολλὰ γάρ τοι ῥήματ' ἢ τέρψαντά τι, ἢ δυσχεράναντ', ἢ κατοικτίσαντά πως, παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά –> Wretched brother, tell him what you need. A multitude of words can be pleasurable, burdensome, or they can arouse pity somehow — they give a kind of voice to the voiceless.
English (LSJ)
A hit one's mark, reach the object of... [τῆς ἐλπίδος] Demad.6,cf. Diocl.Fr.138; τῆς στρατείας D.S.13.3; τῆς σπουδῆς Ael. NA3.25. 2 abs., to be lucky or successful, opp. ἐξαμαρτάνω, D.18.178; τὴν θέσιν εὔχεσθαι δεῖ κατατυγχάνειν as to the situation of the city, one must hope to be successful, Arist.Pol.1330a37. 3 c. dat., fall to the lot of, Procop.Arc.4. 4 Pass., in abs. sense, τὸ κ. Euryph. ap. Stob.4.39.27. II to be in office at the time, ὁ κ. ἀρτυτήρ Test.Epict.4.37, cf. IG12(3).249.36 (Anaphe).
Greek (Liddell-Scott)
κατατυγχάνω: μέλλ. -τεύξομαι, ἐπιτυγχάνω τὸν σκοπὸν μου, φθάνω εἰς τὸ ἀντικείμενον…, τῆς ἐλπίδος Δημάδ. 179. 12· τῆς στρατείας κατατυχεῖν προσευχόμενοι, ἵνα ἐν τῇ στρατείᾳ ἐπιτύχωσιν, ἀποβῇ εὐτυχὴς ἡ στρατεία, Διόδ. 13. 3· τῆς σπουδῆς Αἰλ. π. Ζ. 3. 25. 2) ἀπολ., εἶμαι ἐπιτυχὴς ἢ εὐτυχὴς («τυχηρός»), ἀντιθ. τῷ ἐξαμαρτάνω. Δημ. 288. 2· τὴν θέσιν εὔχεσθαι δεῖ κατατυγχάνειν, ὡς πρὸς τὴν θέσιν τῆς πόλεως πρέπει νὰ εὔχηταί τις νὰ εἶναι ἐπιτυχὴς εἰς τοὺς πολίτας, Ἀριστ. Πολ. 7. 11, 1· καὶ μετὰ δοτ., ἐπὶ τῆς αὐτῆς σημασίας, τοῖς βασιλικοῖς ἱπποστασίοις κ. Προκοπ. Ἱστορ. 644. ΙΙ. ὁ κατατυγχάνων, ὁ κατὰ τύχην ὤν, ὁ ἑκάστοτε, παρ’ Ἀττικοῖς ὁ ἀεί· ὁ κ. ἁρτυτὴρ Συλλ. Ἐπιγρ. 2448 V. 1. 5, πρβλ. 2477b (προσθῆκ.).
French (Bailly abrégé)
f. κατατεύξομαι, ao.2 κατέτυχον;
parvenir à, obtenir, réussir.
Étymologie: κατά, τυγχάνω.
