ἄνηβος
Τοὺς τῆς φύσεως οὐκ ἔστι λανθάνειν (μανθάνειν) νόμους → Legibus naturae non potest evadier → Naturgesetze keiner insgeheim verletzt
English (LSJ)
ον,
A not yet come to man's estate, opp. ἔφηβος, παῖς Heraclit.117, cf. Leg.Gort.11.19, Lys.14.25, Theoc.8.3; οἱ ἄ. pueri, CIG2034 (Byzantium), cf. SIG1028.32 (Cos); ἄνηβοι καὶ ἄγονοι ἐκ γενετῆς impotent, Arist.HA581b22; of a girl, Pl.Lg.833c.
German (Pape)
[Seite 228] der das mannbare Alter noch nicht erreicht hat, unerwachsen, Lys. 14, 25; κόραι Plat. Legg. VIII, 833 a; Theocr. 8, 3. Ggstz ἔφηβος.
Greek (Liddell-Scott)
ἄνηβος: -ον, ὁ μήπω ἐλθὼν εἰς ἥβην, ὅ ἐ. ἀγένειος, ἀντιθέτως πρὸς τὸ ἔφηβος, Λυσ. 142. 7, Πλάτ. Νόμ. 833C, Θεόκρ. 8. 3· οἱ ἄνηβοι, pueri, Συλλ. Ἐπιγρ. 2034· ἄνηβοι καὶ ἄγονοι ἐκ γενετῆς, ἀνίκανοι καὶ ἄνευ γονῆς, Ἀριστ. Ἱστ. Z. 7. 1, 10. 2) ἐπὶ κόρης, Ἐπιγρ. Ἑλλ. 671.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
non encore dans l’âge de la puberté ; sans barbe.
Étymologie: ἀ, ἥβη.
