κναφεῖον

English (LSJ)

Ion. κνᾰφ-ήϊον, τό,

   A fuller's shop, Hdt.4.14, Plu.Cic.1; γνᾰφ-, IG22.1638.28 (iv B.C.), codd. of Lys.3.15, 23.2, cf. POxy.1488.9 (ii A.D.), etc.

German (Pape)

[Seite 1459] τό, ion. κναφήϊον, Walkerwerkstatt, Her. 4, 14; γναφεῖον Lys. 3, 15 u. öfter; vgl. uc. iud. vocal. 4.

Greek (Liddell-Scott)

κνᾰφεῖον: Ἰων. -ήιον, τό, ἐργαστήριον γναφέως, Ἡρόδ. 4. 14, Πλουτ. Κικ. 1· γναφεῖον ἐν τοῖς Ἀντιγράφ. τοῦ Λυσ. 97. 38., 166. 31., 210· ἴδε κνάπτω ἐν τέλ.

French (Bailly abrégé)

ou γναφεῖον;
ου (τό) :
atelier de foulon.
Étymologie: κνάπτω.