ἐγκοπή
Κακὸν φυτὸν πέφυκεν ἐν βίῳ γυνή, καὶ κτώμεθ' αὐτὰς ὡς ἀναγκαῖον κακόν → In vita occrevit nobis ut gramen mulier, malumque hoc opus est servemus domi → Ein schlimm Gewächs erwuchs im Leben uns die Frau, und wir besitzen sie als unumgänglich Leid
English (LSJ)
ἡ,
A incision, Gal.7.38; fracture of skull, Sor.Fract.3, cf. Heliod. ap. Orib.46.12.1. 2 steps cut in the wall of wells, etc., Ael.Dion.Fr. 90. II hindrance, οἴησις προκοπῆς ἐ. Heraclit. 131, cf. Phld.D.3.6, 1 Ep.Cor.9.12, Vett. Val.2.7 (pl.); material obstacle, D.S.1.32; interruption, check, τῆς ἁρμονίας D.H. Comp.22; τοῦ λόγου Aristid.Rh.2p.514S., cf. Iamb.Protr.21; κατ' ἐγκοπάς disjointedly, Longin.41.3.
German (Pape)
[Seite 709] ἡ, der Einschnitt, Suid.; bes. in den Knochen, Galen.; übertr., der Anstoß, das Hinderniß, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἐγκοπή: ἡ, ἐντομή, Εὐστ. 1404. 56, Γαλην. ΙΙ. ἐμπόδιον, κώλυμα, Ἐπιστ. π. Κορινθ. Α. θ΄, 12· διακοπή, τῆς ἁρμονίας Διον. Ἁλ. περὶ Συνθ. 22· κατ’ ἐγκοπάς, συγκεχυμένως, Λογγῖν. 41.
French (Bailly abrégé)
ῆς (ἡ) :
incision.
Étymologie: ἐγκόπτω.