ἐκλογισμός
χαῖρ', ὦ μέγ' ἀχρειόγελως ὅμιλε, ταῖς ἐπίβδαις, τῆς ἡμετέρας σοφίας κριτὴς ἄριστε πάντων → all hail, throng that laughs untimely on the day after the festival, best of all judges of our poetic skill
English (LSJ)
ὁ,
A keeping of accounts, in pl., Inscr.Prien.108.214 (ii B.C.), Phalar.Ep.24; computation, calculation, Haussoullier Cinquantenaire de l'école des hautes études p.88 (Didyma, ii B.C.), Plu.Cat.Mi.36; consideration, reckoning, in pl., Plb.1.59.2, D.H.Th.3, Plu.Oth.9(v.l.), etc.; setting out of grammatical paradigms, D.T.629.8; conclusion of an argument, Hp.Nat.Puer.12.
German (Pape)
[Seite 768] ὁ, die Ausrechnung, Schätzung, Plut. Cat. min. 36; Ueberlegung, Pol. 1, 59, 2 u. öfter, wie a. Sp.; die Darlegung, Darstellung, D. Hal. u. A.
Greek (Liddell-Scott)
ἐκλογισμός: ὁ, ὑπολογισμός, Πλουτ. Κάτων Νεώτ. 36· διαλογισμός, σκέψις, Πολύβ. 1. 59, 2.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
1 calcul d’une somme d’argent, évaluation d’une fortune ; estimation, appréciation;
2 calcul, réflexion, considération.
Étymologie: ἐκλογίζομαι.
