ἐμπλοκή

English (LSJ)

ἡ,

   A braiding, κόμης Str.17.3.7, cf. Nic. Dam.p.2 D., 1 Ep.Pet.3.3.    2 scuffle, PRyl.124.28 (i A. D.), 150.12 (i A. D.).    II interweaving, Epicur.Nat.1420 (dub.); entanglement, Plu.2.916d (pl.); of the matted roots of trees, Ph.Byz.Mir.1.5 (pl.); τόποις ἐμπλοκὰς ἔχειν, of districts, to run into one another, Str.13.4.12.    III Math., κατ' ἐμπλοκήν, = ἐμπλέγδην, Iamb.in Nic.p.124P., al.

German (Pape)

[Seite 814] ἡ, das Einflechten, Flechten, bes. des Haares, Strab. XVII p. 828; N. T.

Greek (Liddell-Scott)

ἐμπλοκή: ἡ, τὸ «πλέξιμον», καλλωπίζονται κόμης ἐμπλοκῇ Στράβων 818. ΙΙ. πλεξίς, «πλεξοῦδα», κρωβύλον, ὃ ἐμπλοκῆς ἐστιν εἶδος Κλήμ. Ἀλ. 233.

French (Bailly abrégé)

ῆς (ἡ) :
action d’en venir aux mains.
Étymologie: ἐμπλέκω.