τεκνοκτόνος

English (LSJ)

(parox.), ον,

   A murdering children, μύσος (of a person) E. HF1155, cf. Ph.2.82, J.Ap.2.24, Hld.10.16.

German (Pape)

[Seite 1082] Kinder tödtend, Kindermörder, μῖσος Eur. Herc. Fur. 1155.

Greek (Liddell-Scott)

τεκνοκτόνος: -ον, ὁ ἀποκτείνων τέκνα, παιδοκτόνος, τ. μύσος, ἐπὶ ἀνθρώπου, Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 1155.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui tue ses enfants.
Étymologie: τέκνον, κτείνω.