δορκαλίς
διὸ δὴ πᾶς ἀνὴρ σπουδαῖος τῶν ὄντων σπουδαίων πέρι πολλοῦ δεῖ μὴ γράψας ποτὲ ἐν ἀνθρώποις εἰς φθόνον καὶ ἀπορίαν καταβαλεῖ → And this is the reason why every serious man in dealing with really serious subjects carefully avoids writing, lest thereby he may possibly cast them as a prey to the envy and stupidity of the public | Therefore every man of worth, when dealing with matters of worth, will be far from exposing them to ill feeling and misunderstanding among men by committing them to writing
English (LSJ)
ίδος, ἡ,
A = δορκάς, Call.Epigr.33.2, AP7.578 (Agath.), Opp. C.1.165; of a girl, AP5.291.12 (Agath.). II δορκαλῖδες, ων, αἱ, = δορκάδειοι ἀστράγαλοι, Herod.3.19.
German (Pape)
[Seite 658] ίδος, ἡ, = δορκάς, Opp. C. 1, 440; Callim. ep. 33, 2; παίγνια δορκαλίδων heißen die Speere, die nicht mehr geschwungen werden, Agath. 92 (V, 578). Von einem Mädchen, Agath. 25 (V, 292). Nach Suid. sind δορκαλίδες ein Marterinstrument, eine Peitsche aus Rehleder.
Greek (Liddell-Scott)
δορκᾰλίς: -ίδος, ἡ, = δορκάς. Καλλ. Ἐπ. 33. 2· ἐπὶ κορασίου, Ἀνθ. Π. 2. 292· ― παίγνια δορκαλίδων, κύβοι κατεσκευασμένοι ἐξ ἀστραγάλων δορκάδος, αὐτόθι, 7. 578. ΙΙ. μαστίγιον ἐκ δέρματος δορκάδος ἢ ἐλάφου, Ἐκκλ.
French (Bailly abrégé)
ίδος (ἡ) :
I. subst. chevreuil, animal ; fig. biche en parl. d’une jeune fille;
II. adj. de chevreuil ; subst. fouet en peau de chevreuil.
Étymologie: δορκάς.
Spanish (DGE)
(δορκᾰλίς) -ίδος, ἡ
• Prosodia: [-ῐ- pero -ῑ- Herod.3.19]
• Morfología: [plu. dat. δορκαλίδεσσιν Opp.C.3.480]
1 gacela o corzo Call.Epigr.31.2, Opp.C.1.165, l.c., AP 7.578 (Agath.)
•metáf. ref. a una muchacha AP 5.292 (Agath.).
2 plu. αἱ δορκαλῖδες tabas de gacela para jugar, Herod.l.c.
3 plu. correas, látigo prob. hecho de tiras de piel de corzo πᾶν τὸ σῶμα δορκαλίσι καταξανθείς Gr.Naz.M.35.717A, cf. Sud.s.u. δορκαλίδες.
