ἀπαλοάω
περὶ οὐδὲν γὰρ οὕτως ὑπάρχει τῶν ἀνθρωπίνων ἔργων βεβαιότης ὡς περὶ τὰς ἐνεργείας τὰς κατ' ἀρετήν → since none of man's functions possess the quality of permanence so fully as the activities in conformity with virtue
English (LSJ)
poet. ἀπαλλοτρι-οιάω,
A thresh out, σῖτος ἀπηλοημένος D.42.6. 2 metaph., bruise, crush, Il.4.522; generally, destroy, Nonn.D.9.320.
German (Pape)
[Seite 277] p. ἀπαλοιάω, eigtl. ausdreschen, σῖτος ἀπηλοημένος Dem. 42, 5; Theophr.; zerdreschen, zerprügeln, ὀστέα ἀπηλοίησεν Il. 4, 522.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπᾰλοάω: ποιητ. -οιάω: μέλλ. -ήσω, ἁλωνίζω, σῖτος ἀπηλοημένος, «ἁλωνισμένον σιτάρι», Δημ. 1042. 22. 2) μεταφ. θραύω, συντρίβω, ἄχρις ἀπηλοίησεν Ἰλ. Δ. 522· ἐν γένει σημαίνει, κατασυντρίβω, καταστρέφω, Νόνν. Δ. 9. 320.
French (Bailly abrégé)
épq. ἀπαλοιάω;
battre le blé ; battre, broyer.
Étymologie: ἀπό, ἀλοάω.
Spanish (DGE)
• Alolema(s): poét. -οιάω Il.4.522, Nonn.D.9.320
aplastar una pierna por una roca Il.l.c.
•trillar en v. pas. σῖτος ... ἀπηλοημένος D.42.6
•destruir οὓς ... ἀπηλοίησε Θεμιστώ Nonn.D.l.c.
