εὐδιεινός

From LSJ
Revision as of 06:33, 29 September 2017 by Spiros (talk | contribs) (14)

ἐὰν ἃ τοῖς ἄλλοις ἐπιτιμῶμεν, αὐτοὶ μὴ δρῶμεν → avoid doing what you would blame others for doing

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: εὐδιεινός Medium diacritics: εὐδιεινός Low diacritics: ευδιεινός Capitals: ΕΥΔΙΕΙΝΟΣ
Transliteration A: eudieinós Transliteration B: eudieinos Transliteration C: evdieinos Beta Code: eu)dieino/s

English (LSJ)

ή, όν,

   A = εὔδιος, χειμών Hp.Aph.3.12 (v.l.), Plu.in Arat.7 (Comp.); γαλήνη Pl.Lg.919a; τροπαί Arist.HA542b5; ὁ ζέφυρος Id.Pr.943b21, etc.; ἐν εὐδιεινοῖς in sheltered spots, X.Cyn.5.9, Arist.HA 548b21, cf.Mete.347a23 (Comp.), Thphr.HP3.2.5. Adv. -νῶς calmly, gently, ἱλαρῶς καὶ εὐ. παρακελεύειν Hp.Decent.16; later contr. εὐδεινός (q.v.).

German (Pape)

[Seite 1062] = εὔδιος, γαλήνη, heitere Ruhe, Plat. Legg. XI, 919 a; nach VLL. hießen die Tage, in welchen der Eisvogel brütet, εὐδιειναί, vgl. Schol. Ar. Av. 251; so τροπαί, ἔτος, Arist. H. A. 5, 8. 6, 15; χώρα, ein dem Winde nicht ausgesetztes, Strab., wie τόποι εὐδ., den χειμερινοί entgegengesetzt, Arist. meteor. 10, 12; u. den προσήνεμοι, Theophr.; bei Xen. Cyn. 5, 9, ποιούμενος εὐνήν, ὅταν μὲν ᾖ ψύχη, ἐν εὐδιεινοῖς, windstill, Andere erkl. warm. – Adv. übertr., εὐδιεινῶς καὶ ἱλαρῶς, Hippocr.

Greek (Liddell-Scott)

εὐδιεινός: -ή, -όν, = εὔδιος, χειμὼν Ἱππ. Ἀφ. 1247˙ γαλήνη Πλάτ. Νόμ. 919 Α˙ τροπαὶ Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 5. 8, 9˙ ὁ ζέφυρος ὁ αὐτ. ἐν Προβλ. 26. 31, κτλ.˙ ἐπὶ τόπων, ἐν εὐδιεινοῖς, ἐν τόποις πεφυλαγμένοις ἀπὸ τῶν ἀτμοσφαιρικῶν ματαβολῶν, Ξεν. Κυν. 5. 9, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 5. 16, 7. - Ἐπίρρ. -νῶς, Ἱππ. 25. 15. - Πρβλ. εὐδεινός.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
calme, tranquille, serein ; particul. à l’abri du vent ou du mauvais temps ; abrité ; tiède, chaud.
Étymologie: εὐδία.

Greek Monolingual

εὐδιεινός, -ή, -όν (ΑΜ, Α και εὐδ(ε)ινός, -ή, -όν)
1. εύδιος («εὐδιεινὴν γαλήνην παρασχών», Πλάτ.)
2. (για τόπο) αυτός που προφυλάσσεται από τις καιρικές μεταβολές («ἐν εὐδιεινοῑς» — σε απάνεμα μέρη, Ξεν.).
επίρρ...
εὐδιεινῶς (Α)
με πραότητα, ήσυχα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευδία + επίθημα -εινος, κατά τα φα-εινός, αλε-εινός. Ο τ. ευδεινός είναι μτγν.].