πανομφαῖος

English (LSJ)

ὁ,

   A sender of ominous voices, author of divination, Ζεύς Il.8.250, Simon.144, Orph.A.660; Ἠέλιος Q.S.5.626; Ἥρα πανομφαία EM768.53.

German (Pape)

[Seite 461] od. nach Schol. Ar. Ach. 142 πανόμφαιος, Beiwort des Zeus, der alle vorbedeutenden, wahrsagenden Stimmen (ὀμφή) schickt, Il. 8, 250, u. danach sp. D., wie Simonds. 44 (VI, 52); Orph. Arg. 658.

Greek (Liddell-Scott)

πᾰνομφαῖος: ὁ, ὁ πέμπων πᾶσαν ὀμφήν, θείαν φωνήν, εἰς ὃν πᾶσα ὀμφὴ ἀναφέρεται» (Εὐστ. 711, 52), «ᾧ πᾶσα φήμη καὶ μαντεία ἀναφέρεται» (Ἡσύχ.), Ἐπίθετ. τοῦ Διός, Ἰλ. Θ. 250, Σιμωνίδ. ἐν Ἀνθ. Π. 6. 52, Ὀρφ.· Ἥλιος Κόϊντ. Σμ. 5. 626· οὕτως Ἥρα πανομφαία, Ἐτυμολ. Μέγ. 768, 54.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
de qui émanent tous les oracles, tous les présages (Zeus).
Étymologie: πᾶν, ὀμφή.

English (Autenrieth)

(ὀμφή): author of all omens, all-disclosing, Il. 8.250†.