χλιδανός
κάλλιστον ἐφόδιον τῷ γήρᾳ ἡ παιδεία (Aristotle, quoted by Diogenes Laertius 5.21) → the finest provision for old age is education
English (LSJ)
ή, όν, Aeol. χλίδᾰνος [ῐ], α, ον,
A luxurious, delicate, voluptuous, Sapph. Supp.21.8; χλιδανῆς ἥβης τέρψιν A.Pers.544 (anap.); ἑταίρα E.Cyc. 500 (lyr.); of Alcibiades, Plu.Alc.23; cf. χλιδή sub fin.
German (Pape)
[Seite 1359] weichlich, zärtlich, schwelgerisch; Aesch. Pers. 536; χλιδανῆς ἔχων ἑταίρας βόστρυχον Eur. Cycl. 497; u. in späterer Prosa, wie Plut. Alcib. 23; – adv., Poll.
Greek (Liddell-Scott)
χλῐδᾰνός: -ή, -όν, τρυφηλός, τρυφερός, χλιδανῆς ἥβης τέρψιν Αἰσχύλ. Πέρσ. 544· χλιδανῆς ἑταίρας βόστρυχον Εὐρ. Κύκλ. 500· ἐπὶ τοῦ Ἀλκιβιάδου, Πλουτ. Ἀλκ. 23.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
mou, efféminé.
Étymologie: χλιδή.
Greek Monolingual
-ή, -όν, και χλίδανος, -α, -ον, Α
τρυφηλός, φιλήδονος, ηδυπαθής («χλιδανῆς... ἑταίρας», Ευρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < χλιδή + επίθημα -ανός (πρβλ. στεγ-ανός, τραγ-ανός)].
