βόλιτον
οἵτινες πόλιν μίαν λαβόντες εὐρυπρωκτότεροι πολύ τῆς πόλεος ἀπεχώρησαν ἧς εἷλον τότε → after taking a single city they returned home, with arses much wider than the city they captured
English (LSJ)
τό (βόλῐτος, ὁ, acc. to Sch.Ar.Ra.295:—also βόλβιθος, ὁ, PMag.Par.1.1439),
A cow-dung, mostly in pl., Cratin.39, Ar.Ach.1026, Eq.658: prov., βολίτου δίκη vexatious action, Sch.Ar.Eq. 658.
German (Pape)
[Seite 452] τό, Eustath. βόλιτος, ὁ, Schol. Ar. Ran. 295, Auswurf, Mist; Ach. 990 Equ. 656; Theophr.
Greek (Liddell-Scott)
βόλῐτον: τό, ἤ βόλῐτος, ὁ κόπρος βοῶν, τὸ πλεῖστον κατὰ πληθ., Κρατῖν. Διονυσ. 6, Ἀριστοφ. Ἀχ. 1026, Ἱππ. 658· ἴδε βολβ-.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
fiente de vache, bouse.
Étymologie: att. c. βόλβιτον.
Spanish (DGE)
(βόλῐτον) -ου, τό
• Alolema(s): βόλιτος, ὁ Sch.Ar.Ra.294
boñiga, estiércol de vaca gener. en plu., Sol.Lg.64a, Cratin.43, Ar.Ach.1026, Eq.658, usado como abono, Thphr.HP 2.4.2, cf. CP 5.6.11
•prov. del que va a juicio por una nimiedad βολίτου δίκη juicio de mierda Sch.Ar.Eq.658, Sud.β 367; cf. βόλβιτον.
