δύσπνοια
Πονηρός ἐστι πᾶς ἀχάριστος ἄνθρωπος → Ingratus omnis homo non est, quin sit malus → Ein jeder Mensch, der Dankbarkeit nicht kennt, ist schlecht
English (LSJ)
ἡ,
A difficulty of breathing, shortness of breath, Id.Aph.3.31, X.Cyn.9.20, Nymphis 16, Aret.SA1.9, etc. II contrary winds, Sch.A.R.4.1.
German (Pape)
[Seite 687] ἡ, 1) schwerer Athem, Engbrüstigkeit, Medic.; vgl. Xen. Cyn. 9, 20. – 2) widriger Wind, Schol. An. Rh. 4, 1.
Greek (Liddell-Scott)
δύσπνοια: ἡ, ἡ περὶ τὴν ἀναπνοὴν δυσκολία, δύσκολος ἀναπνοή, Ἰππ. Ἀφ. 1248, Ξεν. Κυν. 9. 20. ΙΙ. ἐναντίοι ἄνεμοι, Σχόλ. εἰς Ἀπολλών. Ρόδ. Δ. 1.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
difficulté pour respirer, respiration courte.
Étymologie: δύσπνοος.
Spanish (DGE)
-ας, ἡ
• Alolema(s): jón. -ίη Hp.Morb.2.47b, 57, Coac.460, 571
I 1falta de aliento, respiración entrecortada διὰ δύσπνοιαν πίπτουσιν de ciervos perseguidos, X.Cyn.9.20, de los buceadores, Arist.Pr.960b24, ἡ δ. γίνεται ἐκ πλείστου ἱδρῶτος Hippiatr.27.10, cf. Ar.Byz.Epit.2.603.
2 medic. dificultad respiratoria, disnea Hp.Art.41, Aph.3.31, Gal.5.696, en las enfermedades del pulmón, Hp.Prog.17, Morb.2.47b, Aret.SA 1.9.2, por la obesidad, Nymphis 10, Ael.VH 9.13, cf. Androm. en Gal.13.112, Dsc.1.73.3, Aët.5.23, δ. βλάβη τις ἀναπνοῆς ἐστιν Gal.19.420, op. ἆσθμα y ὀρθόπνοια Cels.4.8.1, ὀρθόπνοια καὶ δ. I.BI 1.656, cf. Aristid.Or.49.21, PLond.1926.12 (IV d.C.), ποιητικὸς ... δυσπνοίας del signo de Acuario, Vett.Val.370.1.
II viento contrario Διὸς ... δυσπνοίᾳ θέλοντος παρατρέψαι τοὺς Ἀργοναύτας Sch.A.R.4 proem.
