ὁμόχρονος

Ὅρκον δὲ φεῦγε καὶ δικαίως κἀδίκως (κἂν δικαίως ὀμνύῃς) → Iurare fugias, vere, falso, haud interest → Zu schwören meide, gleich ob richtig oder falsch

Menander, Monostichoi, 441

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: ὁμόχρονος	Medium diacritics: ὁμόχρονος	Low diacritics: ομόχρονος	Capitals: ΟΜΟΧΡΟΝΟΣ
Transliteration A: homóchronos	Transliteration B: homochronos	Transliteration C: omochronos	Beta Code: o(mo/xronos

English (LSJ)

ον,

A contemporaneous, Them.Or.9.128a.

[Seite 342] gleichzeitig, zu gleicher Zeit lebend, Themist. u. a. Sp.

ὁμόχρονος: -ον, σύγχρονος, Θεμίστ. 128Α. Ἐπίρρ. -νως, Ἰω. Κλίμακ. σ. 132.

ος, ον :
contemporain.
Étymologie: ὁμός, χρόνος.