σύγχρονος
οὐκ ἐπιλογιζόμενος ὅτι ἅμα μὲν ὀδύρῃ τὴν ἀναισθησίαν, ἅμα δὲ ἀλγεῖς ἐπὶ σήψεσι καὶ στερήσει τῶν ἡδέων, ὥσπερ εἰς ἕτερον ζῆν ἀποθανούμενος, ἀλλ᾿ οὐκ εἰς παντελῆ μεταβαλῶν ἀναισθησίαν καὶ τὴν αὐτὴν τῇ πρὸ τῆς γενέσεως → you do not consider that you are at one and the same time lamenting your want of sensation, and pained at the idea of your rotting away, and of being deprived of what is pleasant, as if you are to die and live in another state, and not to pass into insensibility complete, and the same as that before you were born
English (LSJ)
σύγχρονον, contemporaneous, Max.Tyr.15.1, Nonn. D.3.385, 41.364.
German (Pape)
[Seite 972] gleichzeitig, Sp.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 contemporain;
2 t. de gramm. simultané, ou qui est au même temps.
Étymologie: σύν, χρόνος.
Greek (Liddell-Scott)
σύγχρονος: -ον, ὁ κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον ζῶν, Νόνν. Εὐαγγ. κ. Ἰω. θ΄, 14.
Greek Monolingual
-η, -ο / σύγχρονος, -ον, ΝΜΑ
αυτός που ανήκει στην ίδια χρονική στιγμή ή περίοδο με άλλον ή έχει την ίδια ηλικία με άλλον
νεοελλ.
1. αυτός που γίνεται την ίδια χρονική στιγμή με άλλον, ταυτόχρονος
2. αυτός που ανήκει στην παρούσα εποχή, που ακολουθεί το ρεύμα της εποχής κατά την οποία ζει, προοδευτικός («σύγχρονες αντιλήψεις» — υπ' αυτήν την έννοια η λέξη συγχέεται ή και ταυτίζεται συχνά με το επίθ. μοντέρνος)
3. το ουδ. ως ουσ. σύγχρονο
γεωλ. το ολόκαινο
4. φρ. «σύγχρονη ηλεκτρική μηχανή»
(ηλεκτρολ.) ηλεκτρική μηχανή με ρότορα του οποίου η γωνιακή ταχύτητα είναι πάντοτε ίση ή ακέραιο πολλαπλάσιο, ή υποπολλαπλάσιο, της κυκλικής συχνότητας του εναλλασσόμενου ρεύματος.
επίρρ...
συγχρόνως και σύγχρονα Ν
κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, ταυτόχρονα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + -χρονος (< χρόνος), πρβλ. ἔγχρονος].
