σίδη
Πυλάδη, σε γὰρ δὴ πρῶτον ἀνθρώπων ἐγὼ πιστὸν νομίζω καὶ φίλον ξένον τ' ἐμοί → Pylades for indeed I consider you, foremost among men, loyal and kind and a host to me (Euripides' Electra 82-83)
English (LSJ)
ἡ,= ῥόα,
A pomegranate tree and fruit, Emp.80, Hp.Nat.Mul. 32, Ulc.11: Boeot. σίδα for Att. ῥόα, Epaminond. ap. Agatharch.Fr. Hist.8 J.; σιδέα, IG14.352 i 54 (Halaesa, pl.); σίβδα, Call.Lav.Pall. 28. II a water-plant growing near Orchomenos in Boeotia, = νυμφαία, Thphr.HP 4.10.1, Nic.Th.887. [ῑ in signf. 1, ib.72,870, etc.; but ῐ in signf. 1, Emp. l.c., and in signf. 11, Nic.Th.887; cf. σίδιον, σιδόεις.]
German (Pape)
[Seite 879] ἡ, auch σίβδη, 1) Granate, Granatapfel, Baum u. Frucht, malum punicum, dor. = ῥόα, ῥοιά; Sp., wie Nic. Th. 72. 870 Al. 489. 622 [ι]. – 2) eine böotische Wasserpflanze, bes. um Orchomenos, vielleicht nymphaea alba; Theophr.; Nic. Th. 887; Ath. XIV, 651. – [Ι kurz, wie in allen Ableitungen auch von σίδη 1.]
Greek (Liddell-Scott)
σίδη: ἡ, = ῥόα, δένδρον καὶ καρπὸς ῥοιᾶς, ἡ «ῥοδιὰ» καὶ τὸ «ῥῷδι» ἢ «ῥόϊδο», Ἐμπεδ. 287, Ἱππ., Νικ. (ἴδε κατωτ.)· σιδέα ἔν τινι Σικελ. Ἐπιγρ. (Συλλ. Ἐπιγρ. 5594)· σίβδα παρὰ Καλλ. ἐν Λουτρ. Παλλ. 28. ΙΙ. ἔνυδρόν τι φυτὸν παρὰ τὸν Ὀρχομενὸν ἐν Βοιωτίᾳ, ἴσως τὸ Λατ. Nympheae alba, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 4. 10, 1, κτλ. [ῑ ἐπὶ τῆς σημασ. Ι, Ἐμπεδ. ἔνθ’ ἀνωτ., Νικ. Θηρ. 72, 870, κτλ., καὶ οὕτως ἐν πᾶσι τοῖς παραγώγοις, ἴδε σίδιον· ῐ ἐπὶ τῆς σημασίας ΙΙ, αὐτόθι 887]. - Καθ’ Ἡσύχ.: «Θεόφραστος (4, 11) φυτὸν ἕτερον τῆς ῥοιᾶς φησιν εἶναι τὴν σίδην, φύεσθαι δὲ ἐν τῷ Νείλῳ».
French (Bailly abrégé)
1ης (ἡ) :
1 grenadier et grenade (dor. p. ῥοιά);
2 p. ext. pelure de grenade.
Étymologie: DELG emprunt.
2ης (ἡ) :
plante aquatique des environs d’Orchomène, pê nénuphar blanc.
